Σκηνή 1η
- Η Ελένη ,μαζί με το χορό, επανέρχεται στη σκηνή με ευχάριστες ειδήσεις από τη Θεονόη.
- Τραγική ειρωνεία: στ.600, 613,631
- Αντίθεση είναι-φαίνεσθαι: στ.616,625, 631, 633, 650
- Μετά την πρώτη σύγχυση, που δημιουργεί μια επιβράδυνση, η Ελένη αναγνωρίζει το Μενέλαο αξιοποιώντας τις πληροφορίες της Θεονόης, την ομοιότητα με το Μενέλαο, και την ίδια την ομολογία του.
- Ο Μενέλαος, μένει προσκολλημένος στο φαίνεσθαι και δεν αναγνωρίζει την Ελένη παρά τις αυτοαποκαλύψεις της Ελένης και την ομοιότητα της. Βρίσκεται σε σύγχυση και ψυχική αναστάτωση, αμφιβάλλει, απορεί, δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, συμπεριφορά που σε κάποιο βαθμό είναι δικαιολογημένη αφού δεν μπορεί να ακυρώσει τον πόλεμο τόσων χρόνων. Μένει λοιπόν στην απλή λογική αφού η σκέψη του δεν είναι τόσο σύνθετη.
- Συναισθήματα-ψυχολογικές μεταπτώσεις της Ελένης:
Χαρά, ανακούφιση, ελπίδα αλλά και
αγωνία για το μέλλον,
Τρόμος με την εμφάνιση ενός
άγνωστου άνδρα.
Ανείπωτη χαρά και ευτυχία με την
αναγνώριση
Πίκρα, απελπισία, ψυχική
κατάρρευση με την άρνηση του Μενέλαου να την αναγνωρίσει.
- Έτσι οι ήρωες είναι τραγικά πρόσωπα και η τραγικότητά τους εντείνει την αγωνία και τον έλεο των θεατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου