ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ : Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Στα πλαίσια της βιωματικής δράσης «Χριστιανισμός ή ρατσισμός» και του πολιτιστικού προγράμματος «Ο Χριστιανισμός απέναντι στον ρατσισμό» πραγματοποιήθηκαν ποικίλες δράσεις με στόχο οι μαθητές της Β΄τάξης του Γυμνασίου Καπνοχωρίου να μπορέσουν να ανιχνεύσουν:

•   την έννοια του πλησίον στην χριστιανική διδασκαλία και τις εννοιολογικές και πρακτικές προεκτάσεις της στη ζωή των χριστιανών

•   τη θέση της Εκκλησίας απέναντι στον ρατσισμό

•   τις αιτίες του φαινομένου και τους τρόπους εκδήλωσής του στην σύγχρονη πραγματικότητας

•   τους τρόπους αντιμετώπισής των ρατσιστικών πεποιθήσεων-αντιλήψεων-στάσεων μέσα από το πρίσμα της χριστιανικής θεώρησης

• Χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι τρόποι έρευνας και έκφρασης  όπως:

•   βιβλιογραφική και διαδικτυακή έρευνα

•   οπτικοακουστικό υλικό

•   προφορικές συνεντεύξεις

•   χρήση εικαστικών μέσων για την εικαστική έκφραση των παιδιών (ζωγραφικοί πίνακες)

•   χρήση νέων τεχνολογιών – δημιουργία κόμικς  και power-point  με τη δημιουργία  πολυτροπικών κειμένων  (κείμενα, εικόνες, φωτογραφίες μουσική, βίντεο)

                       

                         ΑΦΙΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ from RODIANI

    

                      

  ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΠΝΟΧΩΡΙΟΥ from RODIANI

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

    Επιχειρώντας μία σύντομη ερμηνεία των αποτελεσμάτων θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι μαθητές στην μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν αντίληψη ότι η διαφορετικότητα δεν σημαίνει κατωτερότητα, απόρριψη ή φόβο. Παρόλα ταύτα μακροχρόνια παγιωμένες κοινωνικές, εθνικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις της ελληνικής κοινωνίας καθώς και νωπές εμπειρίες από την επαφή με μετανάστες διαφόρων προελεύσεων, ανιχνεύονται στις απόψεις και στάσεις των μαθητών καθώς οι ίδιοι αποτελούν προέκταση του εθνικού, κοινωνικού και οικογενειακού τους περιβάλλοντος.

    Το σχολείο ως εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό περιβάλλον  κοινωνικοποίησης και διαμόρφωσης στάσεων και αντιλήψεων που αποτελούν την βάση εκδήλωσης ρατσιστικών συμπεριφορών, καλείται να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στον μετασχηματισμό τους. Μέσα από τέτοιου είδους βιωματικές δράσεις ελπίζουμε να επηρεάσουμε  θετικά το σύνολο  των μαθητών, και ιδιαίτερα αυτών που εξέφρασαν κάποιες αρνητικές απόψεις,  ώστε να κατανοήσουν ότι οτιδήποτε διαφορετικό δεν είναι και απειλητικό. Πόσο μάλλον να έρθουν σε άμεση επαφή, να εμβαθύνουν, να εκφράσουν δημιουργικά και εντέλει να βιώσουν, τα υψηλά και θεόπνευστα νοήματα της χριστιανικής διδασκαλίας για την θέση και την έννοια του πλησίον και του «άλλου», του διαφορετικού μέσα στην κοινωνία, την οικογένεια, την καρδιά μας.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΜΙΚ

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ, Ο ΖΑΦΕΙΡΗΣ

                         

                                   Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΖΑΦΕΙΡΗΣ from RODIANI

 

Σε μία τάξη στη Βόρεια Ελλάδα, μία μέρα μπήκε ξαφνικά στην τάξη ένα αγόρι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, ήταν ο Ζαφείρης, που ήταν Ρομά. Η καθηγήτρια ρώτησε τα παιδιά ποιος θα ήθελε να καθίσει με τον Ζαφείρη και κανένα δεν απάντησε θετικά. Στα διαλείμματα κανένας δεν τον πλησίαζε και τον κορόιδευαν, «γύφτο».

 Ο Γιώργος όμως τον έβλεπε να κάθεται συνέχεια μόνος του και τον λυπόταν. Δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του. Δεν μιλούσε όμως στο σχολείο γιατί δεν ήθελε να ξεχωρίσει από την παρέα του.

Μία μέρα την ώρα που σχόλασαν από το σχολείο είδε τον Ζαφείρη πάλι μόνο του να φεύγει χωρίς παρέα. Τότε τον ρώτησε αν ήθελε να πάει το απόγευμα στο σπίτι του να διαβάσουν μαζί μαθηματικά. Ο Ζαφείρης δέχτηκε μα χαρά.

Όταν πήγε στο σπίτι είπε στη μητέρα του ότι περιμένει ένα καινούριο φίλο του να διαβάσουν μαζί. Όταν τον ρώτησε ποιος είναι ο φίλος του και ο Γιώργος της είπε ότι είναι ο Ζαφείρης και είναι Ρομά. Η μητέρα του είπε πως δεν βάζει γύφτους μέσα στο σπίτι της γιατί είναι βρώμικοι και κλέβουν. Και του ζήτησε να μην ξανακάνει παρέα με αυτό το παιδί γιατί μπορεί να μπλέξει. Έτσι ο Γιώργος αναγκάστηκε να πάρει τηλέφωνο τον Ζαφείρη και να του πει ότι τελικά δεν θα μπορέσουν να διαβάσουν μαζί.

Ο Γιώργος τις επόμενες μέρες δεν μιλούσε τον Ζαφείρη στο σχολείο παρόλο που στεναχωριόταν πολύ που τον έβλεπε πάλι μόνο του. Κάποια μέρα ο Ζαφείρης δεν ξαναήρθε σχολείο. Όταν ο Γιώργος ρώτησε την καθηγήτριά του που ήταν ο Ζαφείρης, του είπε ότι σταμάτησε το σχολείο. Ο Γιώργος μόλις το άκουσε κατάλαβε τους λόγους που ο Ζαφείρης σταμάτησε το σχολείο και ένιωσε απαίσια που και αυτός συνέβαλε με την απάθειά του στο να γίνει αυτό.

Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να μην μένει απαθής όταν βλέπει τέτοιες περιπτώσεις ρατσισμού και ζήτησε από την καθηγήτριά του και τελικά οργάνωσαν μία εκδήλωση με όλους τους μαθητές και τους γονείς τους για να μιλήσουν για τον ρατσισμό.

 

                     

                            ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ from RODIANI

                 ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ

Μία παρουσίαση για τον ρατσισμό βασισμένη στην παραβολή της Τελικής Κρίσης.

 

                    

ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ " ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Ή ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ" from RODIANI

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

        Στα πλαίσια της βιωματικής δράσης: Χριστιανισμός ή ρατσισμός, που πραγματοποιεί το τμήμα Β2 του Γυμνασίου Καπνοχωρίου, πραγματοποιήθηκαν διάφορες δραστηριότητες με στόχο την ενημέρωσή των μαθητών για την έκταση, τις εκφάνσεις και τους τρόπους αντιμετώπισής του φαινομένου ιδιαίτερα μέσα από την χριστιανική θεώρηση. Επιχειρήθηκε η ανίχνευση του όρου «πλησίον» στα κείμενα της χριστιανικής γραμματολογίας και της στάσης του κάθε γνήσιου χριστιανού απέναντι σε ανθρώπους που θεωρούνται είτε «ξένοι» είτε διαφορετικοί μέσα στο ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι.

      Μετά την ολοκλήρωση της ανίχνευσης των παραπάνω όρων επιχειρήθηκε η έκφραση των εννοιών, ιδεών αλλά και αισθημάτων που γεννήθηκαν μέσα από αυτή την διαλεκτική διερεύνηση. Επιλέχθηκε η εικαστική τους έκφραση μέσα από ζωγραφικούς πίνακες που θα απεικόνιζαν μία σκηνή της πολύ γνωστής παραβολής από την Κ.Δ. του «σπλαχνικού Σαμαρείτη», η οποία αποτελεί και τμήμα της διδακτέας ύλης των Θρησκευτικών της Β΄ Τάξης του Γυμνασίου.

     Όπως θα δείτε το θέμα που απεικονίζουν όλοι οι πίνακες είναι ίδιο. Διαφέρει μόνο η χρωματική του απόδοση από τους μαθητές.  Αυτός ο τρόπος έκφρασης του θέματος επιλέχθηκε σκόπιμα γιατί θέλαμε με τα παιδιά να εκφράσουμε και να τονίσουμε εντονότερα το στίγμα της χριστιανικής διδασκαλίας για την έννοια του πλησίον.  Οι πίνακες έχουν διαφορετικά χρώματα, διαφορετική κατασκευή και προέλευση καθώς και διαφορετική απόδοση, καθώς σε άλλους τα χρώματα μένουν στις γραμμές ενώ σε άλλους ξεφεύγουν λίγο από αυτές. Η ουσία όμως είναι ότι όλοι έχουν το ίδιο ακριβώς θέμα. Ο συμβολισμός είναι προφανής: μπορεί να διαφέρουμε εξωτερικά σωματικά, κοινωνικά ή εθνικά, όμως όλοι αυτοί οι «χρωματισμοί» μας δεν αναιρούν την ουσία της ύπαρξής μας. Και η ουσία είναι ότι είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μα και τόσο ίδιοι, απλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ.    

 Γι ΄ αυτό και σε αυτούς τους πίνακες δεν παίζουν πλέον ρόλο τα πρόσωπα και τα χαρακτηριστικά τους αλλά μόνο οι πράξεις που επιτελούν και που βεβαιώνουν την σημασία της ύπαρξής τους. Επηρεασμένοι από τα εικαστικά ρεύματα όπως τον κυβισμό στην απόδοση των μορφών με γεωμετρικά σχήματα και την  ποπ αρτ αντίληψη στην απόδοση των χρωμάτων προσπαθήσαμε να  εκφράσουμε ένα παραδοσιακό αλλά βαθιά διαχρονικό θέμα του Χριστιανισμού με πιο σύγχρονα εικαστικά μέσα.    Συνδυάζοντας λοιπόν αυτό το παραδοσιακό θρησκευτικό θέμα με πιο σύγχρονες τάσεις  των εικαστικών τεχνών θέλαμε ακριβώς να τονίσουμε ότι το μήνυμα της ανιδιοτελούς και χωρίς διαχωριστικές γραμμές αγάπης της «εν Χριστώ αληθείας» είναι απόλυτα διαχρονικό και αξεπέραστο  για την ζωή και των σύγχρονων  ανθρώπων. Εύλογα λοιπόν δώσαμε στην έκθεσης μας τον τίτλο: ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.