ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ  ΙΕΡΑΡΧΕΣ

(Μηνύματα Ελπίδας)

Στις 30 Ιανουαρίου η εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη των τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.Και μαζί με την εκκλησία, η Παιδεία τιμά τους τρεις πατέρες της εκκλησίας ως προστάτες των γραμμάτων.

Τα φωτισμένα πνεύματά τους είχαν πολύ σωστά αντιληφθεί ότι για να αλλάξει η ανθρωπότητα ,για να περιμένουν ένα μέλλον καλύτερο, υψηλότερο και ιδανικότερο έπρεπε να στραφούν στην Παιδεία. Στράφηκαν λοιπόν σ’αυτή,την υποστήριξαν και την υπηρέτησαν με όλη τους τη δύναμη.Με τη διδασκαλία τους, με το τεράστιο συγγραφικό τους έργο και κυρίως με την αξιοθαύμαστη κοινωνική τους δράση πέτυχαν απόλυτα σαν άνθρωποι, σα δάσκαλοι και σαν κληρικοί.                                                                                                                           

 Οι άγιοι τρείς Ιεράρχες χαρακτηρίστηκαν-και όχι άδικα- ως οι κήρυκες της ελπίδας.Στα υπέροχα συγγράμματά τους βρίσκουμε πλήθος αναφορές σ’αυτό το θέμα, που είναι τόσο επίκαιρο σήμερα, που όλοι μας λίγο πολύ βιώνουμε την ανασφάλεια και πολιορκούμαστε από την απελπισία. Να λοιπόν τι έγραψε η φωτισμένη πένα τους σχετικά με το θέμα της ελπίδας. 

   

                                                                                         

  «Σε κάθε εγχείρημά σου να προηγείται η πίστη στον Θεό και μαζί της να ακολουθεί η καλή ελπίδα...Η προσπάθεια των ανθρώπων για τα καλά δεν πρόκειται να φθάσει στο τέλος χωρίς τη βοήθεια του Θεού. Ούτε και η χάρη του Θεού θα έλθει και σ’εκείνον που δεν προσπαθεί. Είναι ανάγκη να συνυπάρχουν και τα δύο, η ανθρώπινη προσπάθεια και η δια της πίστεως συμμαχία με τον Θεό, για να ολοκληρωθεί η αρετή»(Μέγας Βασίλειος).      

                                                                                                               

 «Η πιο μεγάλη βοήθεια για εκείνους που δυστυχούν είναι η ελπίδα της μεταβολής και το καλύτερο στο οποίο προσβλέπουν τα μάτια τους. Περισσότερο σε σένα, Χριστέ μου, στηρίζω το θάρρος μου παρά στους αγώνες της ζωής μου.»(Γρηγόριος Θεολόγος).      

                                            

  

 «Όπως η περικεφαλαία περιβάλλοντας το κεφάλι σώζει το πιό καίριο από τα όργανα του σώματός μας, έτσι και η ελπίδα δεν αφήνει τον νού να πέσει σε σφάλμα, αλλά τον κρατά ορθό. Τότε ιδιαίτερα ισχύει η ελπίδα, όταν ενώ τα βλεπόμενα οδηγούν σε απόγνωση, εκείνη εμπνέει θάρρος για το μέλλον.»  (Ιωάννης Χρυσόστομος).   

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ :ΒΑΡΔΑΚΑ ΕΛΕΝΗ ΠΕ05