Το
επεισόδιο ανήκει στα επικά-διαλογικά μέρη της τραγωδίας.
1η
σκηνή
Σκηνοθετικά στοιχεία:
Ο Μενέλαος εμφανίζεται σε
άδεια σκηνή από τη δεξιά πάροδο. Είναι
ντυμένος με κουρέλια, καταβεβλημένος, μονολογεί και κοιτάζει τον ξένο τόπο
ανιχνευτικά.
- Ο μονόλογος του Μενέλαου είναι σαν ένας δεύτερος Πρόλογος: πληροφορίες για την ταυτότητά του, το παρελθόν και το παρόν του μπροστά σε άδεια σκηνή, γεγονός που εξυπηρετεί τη δραματική οικονομία καθώς δεν πρέπει να μάθει κανείς ακόμη για την παρουσία του στην Αίγυπτο.
- Η προσωπικότητά του σε δύο επίπεδα: πριν ο Μενέλαος βασιλιάς, στρατηγός, αρχηγός εκστρατείας και νικητής, τώρα ναυαγός, ρακένδυτος, ζητιάνος τροφής .
- Τραγικός ήρωας :ένας βασιλιάς, νικητής πολέμου που έχασε το ρόλο του και τώρα είναι ένας καραβοτσακισμένος ναυαγός, κουρελιάρης που αναζητεί τα απαραίτητα για επιβίωση , αντιηρωική εμφάνιση αλλά και ανθρώπινη, μεταστροφή της τύχης που τον οδηγεί από την ευτυχία στη δυστυχία , ένα αδιέξοδο το οποίο δεν αντιμετωπίζει με την αξιοπρέπεια του Τεύκρου.
- Η ρακοφορία του Μενέλαου μας φέρνει μπροστά στο φαίνεσθαι και στο είναι: χωρίς τα πολυτελή ρούχα που είναι τα εξωτερικά γνωρίσματα της κοινωνικής του θέσης, έχει πρόβλημα ταυτότητας.
- Κωμικά στοιχεία: κουρελιάρης, κλαψουρίζει για τις παλιές δόξες και τα λαμπρά ρούχα που έχασε, περηφανεύεται για τη νίκη στη Τροία και ζει με την πλάνη ότι έχει μαζί του την Ελένη, ενώ δεν θεωρεί δυστυχία την «απιστία» της Ελένης ή τον καταστροφικό πόλεμο που έζησε αλλά ότι έχασε από το ναυάγιο.
- Τραγική ειρωνεία: ο Μενέλαος ανακοινώνει ότι έχει μαζί του την Ελένη ενώ οι θεατές γνωρίζουν ότι έχει μαζί του το είδωλο.
Ιδέες:
ο παραλογισμός του πολέμου, το φαίνεσθαι και το είναι, η μεταστροφή της τύχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου