Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα
δεν είναι ξενόφερτη. Στην αρχαία Ελλάδα παρόμοιο έθιμο υπήρχε, μόνο που το φυτό
δεν ήταν έλατο αλλά η Ειρεσιώνη.
Η Ειρεσιώνη (είρος= έριον, μαλλίον) ήταν κλάδος αγριελιάς
(κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους
φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά εκτός μήλου
και αχλαδιού.
Αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του
λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το
επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία,
Δίκη, Ειρήνη).
Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου- 20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων
και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των
Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους
από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την
Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία μέρα του
νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν τη νέα έκαιγαν την παλιά.Άλλα παιδιά
κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από τη θύρα του ιερού του Απόλλωνος.
Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η
Ειρεσιώνη, μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους
βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιόδενδρων,
στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.
Ζωντανεύοντας κι εμείς το αρχαιοελληνικό έθιμο που
φέρεται
ως πρόγονος του ...χριστουγεννιάτικου δέντρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου