Με αφορμή την
παγκόσμια μέρα σχολικών Βιβλιοθηκών, σκέψεις από τον «Βιβλιοθηκάριο» για τις Βιβλιοθήκες
Θέλουμε κόσμο
στις βιβλιοθήκες, αλλά τον θέλουμε να διαβάζει και να ανακαλύπτει τον κόσμο της
γνώσης και της σκέψης. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να δουλέψουμε πάνω στην
ανάγκη της ανάγνωσης, πρέπει να καλλιεργήσουμε τη σκέψη, πρέπει να μάθουμε στην
αναζήτηση. Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διαφημιστικά τρικ για να τους βάλουμε
σε αυτές, δεν πρέπει να τους εξαπατήσουμε αλλοιώνοντας τους στόχους μας. Στόχος
δεν είναι να πούμε πόσοι μπήκαν, προκειμένου να πείσουμε τις εκφυλισμένες
ηγεσίες μας για την ανάγκη σταθερής και γενναίας χρηματοδότησης. Δεν θέλουμε
τις βιβλιοθήκες σημεία διαφήμισης, δεν θέλουμε τις βιβλιοθήκες βήμα πρόσβασης
της αγοράς στη γνώση και τη σκέψη, δεν θέλουμε την αγορά και τους πολιτικούς
της ταγούς να καθορίζουν το περιεχόμενο και την προσβασιμότητα στις
βιβλιοθήκες, δεν θέλουμε ματωμένους χορηγούς σε επιτοίχιες πλάκες. Δεν τους
θέλουμε γιατί επιπλέον ξέρουμε πως θα περάσουν πάνω από το σώμα μας, που
απελπισμένα τους παραδώσαμε, και θα φύγουν. Λίγη πρόσκαιρη κλεμμένη δόξα θα
έχει μείνει, και τα μυαλά δεν θα έχουν αλλάξει. Πρέπει να πείσουμε τις
πολιτικές ηγεσίες που καβαλάνε την εξουσία πως η επένδυση στις βιβλιοθήκες από
το κράτος είναι σταθερή και μόνιμη επένδυση στη μόρφωση και την καλλιέργεια του
λαού μας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να καβαλήσουμε την αποστολή μας, τον πνευματικό
και κοινωνικό μας ρόλο.
Οι βιβλιοθήκες είναι ναοί της ανάγνωσης, είναι
παράθυρα στον κόσμο της γνώσης και του πνεύματος. Ποτέ δεν ήταν μόνο
λογοτεχνία, ποτέ δεν έκρυψαν ένα είδος για να αναδείξουν ένα άλλο, ένα
συγγραφέα για έναν άλλο. Και ίσως να είχαν και να έχουν πάντα έναν παιδευτικό
ρόλο, ειδικά στην ταλαιπωρημένη και στεγνωμένη επαρχία.
Θεωρώ πως δεν μπορούν να αγκαλιάζονται οι βιβλιοθήκες
με τους καρχαρίες του ευπώλητου για να σωθούν. Δεν μπορούν να γίνονται πρόθυμοι
χώροι για τους εμπόρους του εύκολου. Πρέπει να αντιστέκονται, ιδιαίτερα αυτή
την εποχή της κατάρρευσης, να υπερασπίζονται περισσότερο από ποτέ το ρόλο, την
αποστολή και την ιστορία τους. Να διεκδικούν αυτό που θα πάει το λαό παραπέρα
και όχι αυτό που θα τον θάψει στην αφασία τις βλακείας οριστικά.
Ευτυχώς πολλές το κάνουν. Με τις λίγες τους δυνάμεις
το κάνουν. Με ελλείψεις και αδυναμίες, αλλά το κάνουν. Και ίσως να αξίζει
περισσότερο να ασχολούμαστε με τους ήρωες που αντιστέκονται στην ευτέλεια, παρά
με αυτούς που ενδίδουν σε αυτή. (http://vivliothekarios.blogspot.gr/)
"Κάθε βιβλίο, κάθε τόμος που βλέπεις έχει ψυχή. Την ψυχή
εκείνου που το έγραψε και τις ψυχές εκείνων που το διάβασαν, έζησαν και
ονειρεύτηκαν μαζί του. Κάθε φορά που ένα βιβλίο αλλάζει χέρια , κάθε φορά που
το βλέμμα ενός ανθρώπου πλανιέται στις σελίδες του, το πνεύμα του αυξάνεται και
δυναμώνει…. Όταν μια βιβλιοθήκη εξαφανίζεται, όταν ένα βιβλιοπωλείο κλείνει τις
πόρτες του, όταν ένα βιβλίο χάνεται στη λησμονιά, εμείς που γνωρίζουμε τούτο το
μέρος (το κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων) οι φύλακες φροντίζουμε να
σιγουρευτούμε ότι θα καταλήξει εδώ. Σ’αυτό το μέρος, τα βιβλία που πια κανείς
δε θυμάται, τα βιβλία που έχουν χαθεί στο χρόνο, ζουν για πάντα, περιμένοντας
να βρεθούν κάποια μέρα στα χέρια ενός καινούριου αναγνώστη, ενός νέου
πνεύματος."
"Η σκιά του ανέμου " Κάρλος Ρουίθ Θαφόν
Στογιάννη Ευαγγελία Φιλόλογος. υπεύθυνη βιβλιοθήκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου