Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ





                               ΔΡΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
                           ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΠΝΟΧΩΡΙΟΥ
                   «΄Αδραξε τη μέρα»

Η Εταιρεία Συγγραφέων θέσπισε την Ημέρα Ποίησης το 1998, επιλέγοντας για τον εορτασμό της την 21η Μαρτίου· ημέρα της εαρινής ισημερίας-αρχή της άνοιξης. Το 2001 η UNESCO, ύστερα από εισήγηση του προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων πρέσβη Βασίλη Βασιλικού, υιοθέτησε την «Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης» αναθέτοντας στη χώρα μας να οργανώσει τον πρώτο διεθνή εορτασμό. Την εκτέλεση της απόφασης ανέλαβε να υλοποιήσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου το οποίο από τότε συμμετέχει κάθε χρόνο στον εορτασμό.


Ταυτόχρονα η μέρα αυτή εορτάζεται ως παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.



 Φέτος προτείνεται ο διπλός συμβολισμός αυτής της μέρας να αξιοποιηθεί  για την προώθηση αξιών όπως η ισότητα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, για την προάσπιση των δικαιωμάτων όλων των παιδιών και για την αποτροπή φαινομένων ρατσισμού, ξενοφοβίας και διακρίσεων ιδιαίτερα σήμερα που οι πόλεμοι και οι εμφύλιες συρράξεις στις χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν εξωθήσει σε φυγή προς την Ευρώπη χιλιάδες κατατρεγμένους πρόσφυγες.
Εμείς ήδη έχουμε κάνει  σχετικές αναρτήσεις  και θα συνεχίσουμε τις δράσεις μας προς αυτή την κατεύθυνση ευελπιστώντας μέσα από την ποίηση η κραυγή αγωνίας να φτάσει στ'αυτιά όχι μόνο των απλών ανθρώπων αλλά όλων των ανθρώπων...
                 Υπεύθυνη βιβλιοθήκης : Στογιάννη Ευαγγελία


Αποτέλεσμα εικόνας για η ποιηση εναντια στο ρατσισμο


ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΑΣ ΡΟΥΧΟ  
Μενέλαος Λουντέμης
Το πιο πολύτιμο ρούχο μας.
Το πιο επίσημο ρούχο μας.
Το πιο εμφανίσιμο ρούχο μας.
Η χλαμύδα μας.
Το φράκο μας.
Το νυχτικό μας.
Το μόνο σωστό μας.
Το μόνο πιστό μας.
Το μόνο αιώνιο ρούχο μας
είναι το πετσί μας.
Και δεν ντρέπομαι αν είναι μαύρο,
άσπρο
ή μελαψό.
Ντρέπομαι για κείνους που το χωρίζουν
σε μαύρο,
άσπρο
και μελαψό.

               Στην κοιλάδα με τους ροδώνες» Νίκος Εγγονόπουλος

«Αλήθεια -των αδυνάτων αδύνατο
ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω /
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε
το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου /
το εφήμερο της παράλογης ζωής του
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
γιομάτοι μίσος διαφορές
σε χρώμα δέρματος /φυλή / θρησκεία»




                           

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...