Καθώς η ζωή όλων μας έχει ανατραπεί , ίσως οι
περισσότεροι ξεχάσουν την εθνική γιορτή. Για πολλούς θα είναι άλλη μια μέρα
σιωπής, απομόνωσης, φόβου;… Μπορεί όμως να γίνει μέρα ατομικής και συλλογικής
περισυλλογής και αναστοχασμού…
Μια ευκαιρία, αν και τόσο μακριά ο ένας από τον
άλλο, να επιδιώξουμε τη συναισθηματική προσέγγιση… Ο καθένας μόνος του αλλά και
όλοι μαζί να κάνουμε απολογισμό προσωπικό, κοινωνικό, εθνικό αλλά και
πανανθρώπινο. Να επανατοποθετηθούμε
απέναντι στις προσωπικές αλλά και στις πανανθρώπινες αξίες. Με σεβασμό,
υπευθυνότητα, σύνεση , χωρίς υπεροψία αλλά με τόλμη και προτάσσοντας πάντα ως
ύψιστη αξία τον ΆΝΘΡΩΠΟ, να αναδιαμορφώσουμε
τη στάση μας απέναντι στη ζωή .
«Με λογισμό
και μ’όνειρο» και με το πάντα επ ίκαιρο μήνυμα του Μακρυγιάννη «είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ» έχουμε
χρέος να επιστρέψουμε στην κανονικότητά μας καλύτεροι και πιο δυνατοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου