2η σκηνή
- Τον αφηγηματικό μονόλογο διαδέχεται ένας διάλογος. Η εμφάνιση του Τεύκρου : απαραίτητη γιατί από αυτόν μαθαίνουμε τα σχετικά με την Τροία και τον πόλεμο, για τον Μενέλαο, την οικογένεια της Ελένης αλλά και τα συναισθήματα όλων των Ελλήνων για την Ελένη όπως εκφράζονται από τις αντιδράσεις του ίδιου.
- Κοινά σημεία μεταξύ Ελένης και Τεύκρου: και οι δύο εξόριστοι από την πατρίδα και ταπεινωμένοι χωρίς να ευθύνονται οι ίδιοι.
- Ο Τεύκρος :τραγικό θύμα του πολέμου, ταπεινωμένος και δυστυχισμένος εξαιτίας της άδικης τιμωρίας του, με μίσος για κείνα που θεωρεί αιτία της δυστυχίας του.
- Τραγική ειρωνεία σε πολλά σημεία ως αποτέλεσμα της αντίθεσης μεταξύ γνώσης και άγνοιας αφού οι περισσότεροι, όπως ο Τεύκρος, αγνοούν την αλήθεια που γνωρίζει η Ελένη και οι θεατές, και τα λόγια τους δεν έχουν το ίδιο νόημα για όλους.
- Το αντιπολεμικό μήνυμα του έργου: ο Τεύκρος είναι ήρωας του τρωικού πολέμου και νικητής που όμως υποφέρει ακόμη αναζητώντας μια νέα πατρίδα. Στην ουσία οι ήρωες του πολέμου παρουσιάζονται ως αντιήρωες. Ο πόλεμος είναι λοιπόν καταστροφικός για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο για τους ηττημένους.
- Σκηνοθετικά στοιχεία: μπαίνει στη σκηνή από τη δεξιά πάροδο, είναι οπλισμένος με τόξο , θα έχει στον ώμο κρεμασμένη τη φαρέτρα με τα βέλη και θα είναι ταλαιπωρημένος από το ταξίδι της εξορίας, ίσως με ρούχα φθαρμένα ή βρώμικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου