Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ... ΑΛΛΙΩΣ !

Ο Πλάτων (427 π.Χ. – 347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.

Το έργο του με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο (του αποδίδονται ακόμα και μερικά νόθα έργα)· άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Κύριος οικοδόμος της φιλοσοφίας, οδηγητής είτε προάγγελος μεταγενεστέρων προβάσεών της, εμπνευστής άμεσα ή έμμεσα των σπουδαιότερων κοινωνικοπολιτικών οραματισμών.

Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε την Απολογία του Σωκράτους, η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο, το Συμπόσιο όπου μιλά για τη φύση του έρωτα, τον «Πρωταγόρα» όπου μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική» τον Παρμενίδη και τον Θεαίτητο, όπου θεμελιώνει την αντικειμενικότητα του λόγου και της ιδέας, ενώ σε δύο μακρούς διαλόγους, την Πολιτεία και τους Νόμους περιέγραψε την ιδανική πολιτεία.

Δείτε το παρακάτω εκπληκτικό βίντεο : 

ΠΗΓΗ : http://www.alfavita.gr/

ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

«Γιατί όλα γίνουνται στην Ελλάδα σα να μας κινεί ένα θανάσιμο μίσος για τη λαλιά μας. Το κακό είναι τόσο μεγάλο που μόνο σαν ένα φαινόμενο ομαδικής ψυχοπάθειας θα μπορούσε κανείς να το εξηγήσει. Ίσως, ποιος ξέρει, οι “απωθήσεις” που προκάλεσε μια δασκαλοκρατία πολλών αιώνων έπρεπε να καταλήξουν στις σημερινές μας νευρώσεις.

Στα χρόνια μας, πρέπει να μην το ξεχνάμε, το ζήτημα δεν είναι πια αν θα γράφουμε καθαρεύουσα ή δημοτική. Το τραγικό ζήτημα είναι αν θα γράφουμε, ή όχι, ελληνικά· αν θα γράφουμε ελληνικά ή ένα οποιοδήποτε ελληνόμορφο εσπεράντο. Δυστυχώς όλα γίνουνται σα να προτιμούμε το εσπεράντο· σα να θέλουμε να ξεκάνουμε με όλα τα μέσα τη γλώσσα μας.» [1]

Γράφει ο Σεφέρης σ’ ένα κείμενο του 1946 που πραγματεύεται την μη διδασκαλία της δημοτικής στην εκπαίδευση. Περιέργως, η έγνοια του για την ελληνική παραμένει επίκαιρη σ’ ένα ολότελα διαφορετικό πλαίσιο που όμως εξακολουθεί ν’ αφορά την ποιότητα της καθομιλουμένης.

Η γλωσσική ένδεια της ελίτ

Ενώ για τον Σεφέρη στην δημοτική εκφράζεται η συνέχεια και η ζωντάνια της ελληνικής γλώσσας διαμέσου των αιώνων έναντι της αποστειρωμένης καθαρεύουσας, στην σημερινή καθομιλουμένη διαπιστώνεται μια αυξανόμενη χρήση αγγλικών όρων ακόμη και από ανθρώπους υψηλού μορφωτικού επιπέδου οι οποίοι θα περίμενε κανείς ότι θα διακρίνονταν όχι απλώς από αρτιότατη εκφραστική ικανότητα, αλλά επίσης από γλωσσική ευαισθησία.

Εν ολίγοις θα περίμενε κανείς όχι μόνο σαφήνεια και καθαρότητα στον προφορικό λόγο, αλλά και καλαισθησία στο ύφος. Μια προσεγμένη κομψότητα στις διατυπώσεις και την αβίαστα ανεπιτήδευτη χρήση ενός πλούσιου λεξιλογίου. Αντιθέτως, πολλοί εξ αυτών υπερασπίζονται την χρήση αγγλικών λέξεων συχνά επικαλούμενοι είτε τις σπουδές ή την εργασία τους στο εξωτερικό είτε την έλλειψη αντίστοιχων ελληνικών όρων. Αρκετοί επίσης, θεωρώντας εαυτούς κοσμοπολίτες, αντιμετωπίζουν αφ’ υψηλού ή με συγκατάβαση ως παρωχημένη την ανησυχία για την ελληνική γλώσσα. Μάλιστα για ορισμένους η ανησυχία για την γλώσσα συνιστά δείγμα πολιτικού συντηρητισμού ή ακόμη χειρότερα απωθητική κινδυνολογία ενός συγκαλυμμένου εθνικισμού.

Φροντίζοντας την γλώσσα

Ωστόσο το γεγονός ότι κανείς έχει σπουδάσει, εργαστεί ή κατοικεί μόνιμα στο εξωτερικό δεν συνεπάγεται αναγκαίως την αποδυνάμωση των ελληνικών του λόγω της παραμονής στην ξένη χώρα. Τουναντίον μπορούν κάλλιστα να εμπλουτιστούν καθώς ενδέχεται να φωτιστούν πτυχές και ανεξερεύνητες εώς τότε εκφραστικές δυνατότητες της ελληνικής συμβάλλοντας στην γλωσσική ευαισθησία και επιμέλεια. Πληθώρα ανθρώπων που διήγαν ένα σημαντικό μέρος του βίου τους στο εξωτερικό ή γεννήθηκαν και μεγάλωσαν δίγλωσσοι διακρίνονται όχι απλώς από την άριστη γνώση της ελληνικής, αλλά κυρίως από το μεράκι τους γι’ αυτήν. Επιπλέον, συνήθως οι άνθρωποι που επικαλούνται τις σπουδές ή την εργασία τους στο εξωτερικό έχουν περάσει σχετικά μικρό χρονικό διάστημα σ’ αυτό και η γνώση της αγγλικής που διαθέτουν συχνά υπολείπεται συγκριτικά με όσους την έχουν ως μητρική γλώσσα.

                 

Γλώσσα και κοσμοπολιτισμός

Όσον αφορά την έλλειψη αντίστοιχων όρων στην ελληνική, αυτό ισχύει μέχρι ενός σημείου στις επιστήμες, όπου όμως αν υπάρχει η βούληση, δύναται να βρει κανείς κατάλληλους ελληνικούς όρους. Δεν απαιτείται πάντοτε πολύς κόπος. Σχετικά με την χρήση αγγλικών όρων στην καθομιλουμένη ως δείγμα κοσμοπολιτισμού μάλλον συνιστά έκφραση ενός αισθήματος μειονεξίας. Ιδίως σε χώρες θύματα της αποικιοκρατίας στον εικοστό αιώνα, όπως η Ινδία, οι τοπικές ελίτ, και όχι μόνο, μετά την εθνική ανεξαρτησία εξακολουθούσαν στην καθημερινότητα να μιλούν την γλώσσα των πρώην κατακτητών τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις η πολιτισμική χειραφέτηση παραμένει ζητούμενο.

Θεωρώ λοιπόν ότι ένας γνήσιος κοσμοπολιτισμός προϋποθέτει έναν εύηλιο πατριωτισμό. Δίχως αγάπη για την πατρίδα και γνώση της γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού της είναι δύσκολο ν’ αγαπήσει κανείς μια δεύτερη πατρίδα. Ενώ όσοι ισχυρίζονται ότι πατρίδα τους είναι ολόκληρη η οικουμένη μοιάζουν με εκείνους που λένε ότι αγαπούν όλους τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα δεν αγαπούν κανέναν παρά ίσως τον εαυτό τους. Προσωπικά βιώνω τον πατριωτισμό ως ζήτημα απόστασης. Εντός της Ευρώπης νιώθω Έλληνας, αλλά και Γερμανός. Στις ΗΠΑ νιώθω Ευρωπαίος και στην Λατινική Αμερική, Δυτικός. Αν ταξίδευα σ’ έναν εξωγήινο πολιτισμό πατρίδα μου θα ήταν η Γη.

Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας

Τέλος, αν και ο πολιτικός συντηρητισμός χαρακτηρίζεται συνήθως και από ένα ενδιαφέρον για την γλώσσα, αυτό δεν σημαίνει ότι ισχύει το αντίστροφο. Μπορεί κάλλιστα κανείς να νοιάζεται για την ελληνική γλώσσα ως αριστερός που θέλει ν’ αντισταθεί στον αμερικανικό πολιτισμικό ιμπεριαλισμό ή και ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Η ιδεολογικοποίηση των γλωσσικών ζητημάτων παραγνωρίζει την γλώσσα ως αγωγό κοινωνικών νοημάτων και συστατικό στοιχείο της ελληνικής ταυτότητας ρηχαίνοντας την δημόσια σφαίρα. Οι ενστάσεις που προσπάθησα ν’ αντικρούσω αντιλαμβάνονται την γλώσσα ως απλό κωδικό επικοινωνίας ή ως ουδέτερου εργαλείου που δεν χρήζει φροντίδας. Όμως, όπως επισημαίνει ο Ελύτης,


«Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια…είναι ένας φορέας ήθους που, αν δεν τον υπακούσεις, θα τιμωρηθείς».[2]

Η γλώσσα μας δόθηκε ελληνική, αλλά επαφίεται στον καθέναν από εμάς να επωμιστεί την φροντίδα της και την ευθύνη των νοημάτων που φέρει.

***

Θεοφάνης Τάσης (διδάσκει σύγχρονη Φιλοσοφία στο Alpen-Adria Universität.)
 http://antikleidi.com/2018/01/16/glosa_eliniki/

"ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ" : ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (ΕΝΟΤΗΤΑ 4η)

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ :

Στην Τρίτη τάξη είχαμε δάσκαλο τον Περίανδρο Κρασάκη. Αυτός είχε μανία με την καθαριότητα. Κάθε μέρα επιθεωρούσε τα χέρια μας, τα αυτιά μας, τη μύτη, τα δόντια, τα νύχια. Δεν έδερνε, δεν παρακαλούσε, μα έλεγε:

 – Ζώα, αν δεν πλένεστε κάθε μέρα με σαπούνι, δε θα γίνετε ποτέ σας άνθρωποι. Τι θα πει μαθές άνθρωπος; Αυτός που πλένεται με σαπούνι. Τα μυαλό δε φτάνει, κακομοίρηδες, χρειάζεται και σαπούνι. Πώς θα παρουσιαστείτε στο Θεό με τέτοια χέρια; Πηγαίνετε έξω στην αυλή να πλυθείτε. 

Ώρες μας έπαιρνε τ’ αυτιά ποια φωνήεντα είναι μακρά, ποια βραχέα και τι τόνο να βάλουμε, οξεία ή περισπωμένη. Κι εμείς ακούγαμε τις φωνές στο δρόμο, τους μανάβηδες, τους κουλουρτζήδες, τα γαϊδουράκια που γκάριζαν και τις γειτόνισσες που γελούσαν και περιμέναμε πότε να χτυπήσει το κουδούνι, να γλιτώσουμε. Κοιτάζαμε το δάσκαλο να ιδρώνει απάνω στην έδρα, να λέει, να ξαναλέει και να θέλει να καρφώσει στο μυαλό μας τη γραμματική, μα ο νους μας ήταν έξω στον ήλιο και στον πετροπόλεμο. Γιατί πολύ αγαπούσαμε τον πετροπόλεμο και συχνά πηγαίναμε στο σκολειό με το κεφάλι σπασμένο. 

Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μιαν ανθισμένη μανταρινιά στο αντικρινό σπίτι. Το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν’ ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός, κοκκινομάλλης, που ’χε έρθει εφέτο από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο:

-Σώπα, δάσκαλε, φώναξε. Σώπα, δάσκαλε, ν’ ακούσουμε το πουλί! 

                        
 Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο

 

 

 ΑΣΚΗΣΕΙΣ :

1. "Το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν’ ακούμε για οξείες και περισπωμένες".

Ποια συναισθήματα των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος θέλει να αποδώσει ο αφηγητής χρησιμοποιώντας την παραπάνω μεταφορική χρήση της γλώσσας ; Να τα παρουσιάσετε σε μια παράγραφο.

 2. α) Να βρείτε τα αντικείμενα των υπογραμμισμένων ρημάτων και τη μορφή που έχουν.

     β) σχολείο, δάσκαλος, μαθητής : να συνδυάσετε το καθένα από τα ουσιαστικά αυτά με  δύο κατάλληλα επίθετα ή μετοχές.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ : Ενεργοποιήστε τη φαντασία σας και γράψτε το διάλογο που κατά τη γνώμη σας θα ακολουθούσε ανάμεσα στο δάσκαλο και το μαθητή μετά τη διακοπή του μαθήματος από τον τελευταίο (100 - 120 λέξεις). 

ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ : http://ithaque.gr/

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ (http://istografia.blogspot.gr)

 

ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ - ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

Κλίση ουσιαστικών

❏ Ουσιαστικό ονομάζεται η λέξη που δηλώνει ένα πρόσωπο, ζώο, πράγμα ή μια αφηρημένη έννοια, π.χ. άνθρωπος, δέντρο, μέλισσα, τραπέζι, αγάπη, ελπίδα

✔ Τα ουσιαστικά διαφοροποιούνται μορφολογικά (ως προς τις καταλήξεις τους) ανάλογα με το γραμματικό τους γένος σε αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα.

Το γραμματικό γένος άλλοτε συμπίπτει με το φυσικό γένος του ουσιαστικού και άλλοτε όχι. Για παράδειγμα, το ουσιαστικό η γυναίκα έχει φυσικό και γραμματικό γένος θηλυκό, ενώ το κορίτσι έχει φυσικό γένος θηλυκό αλλά γραμματικό γένος ουδέτερο.

✔ Τα ουσιαστικά έχουν δύο αριθμούς: 

• τον ενικό (όταν αναφερόμαστε σε ένα)
• τον πληθυντικό (όταν μιλάμε για πολλά)

Είναι κλιτά μέρη του λόγου, σχηματίζουν δηλαδή πτώσεις (ονομαστική, γενική, αιτιατική, κλητική) από τις οποίες οι τρεις πρώτες λέγονται βασικές:

• η ονομαστική είναι η πτώση που απαντά στο ερώτημα ποιος, ποια, ποιο ενεργεί ή παθαίνει ή βρίσκεται στην κατάσταση που δηλώνει το ρήμα
• η γενική είναι η πτώση που απαντά στο ερώτημα τίνος (ποιου, ποιας, ποιου)
• η αιτιατική είναι η πτώση που απαντά στο ερώτημα τι (ποιον, ποια, ποιο)
• η κλητική είναι η πτώση με την οποία καλούμε ή προσφωνούμε κάποιον, κάποια, κάτι.
 
Τα ουσιαστικά έχουν :

τρία γένη          δύο αριθμούς            τέσσερις πτώσεις

αρσενικό        ενικός αριθμός              ονομαστική
θηλυκό         πληθυντικός αριθμός      γενική
ουδέτερο                                          αιτιατική
                                                        κλητική

✔ Τα ουσιαστικά, ανάλογα με τον αριθμό των καταλήξεων που παρουσιάζουν στις βασικές τους πτώσεις, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

• δικατάληκτα, όταν στις βασικές πτώσεις κάθε αριθμού παρουσιάζουν δύο διαφορετικές καταλήξεις,
π.χ. ο κανόνας, του κανόνα, τον κανόνα, κανόνα
(εν. αρ.: -ας, -α, πληθ. αρ.: -ες, -ων)

• τρικατάληκτα, όταν στις βασικές πτώσεις κάθε αριθμού παρουσιάζουν τρεις διαφορετικές καταλήξεις,
π.χ. η έξοδος, της εξόδου, την έξοδο, οι έξοδοι, των εξόδων, τις εξόδους
(εν. αρ.: -ος, -ου, -ο, πληθ. αρ.: -οι, ων, ους).

Παράλληλα, τα ουσιαστικά διακρίνονται σε:

• ισοσύλλαβα, όταν έχουν τον ίδιο αριθμό συλλαβών σε όλες τις πτώσεις,
π.χ. η ελ-πί-δα, της ελ-πί-δας, την ελ-πί-δα, οι ελ-πί-δες, των ελ-πί-δων, τις ελ-πί-δες

• ανισοσύλλαβα (όταν ορισμένες πτώσεις εμφανίζουν μία επιπλέον συλλαβή,
π.χ. το σώ-μα, του σώ-μα-τος, το σώ-μα, τα σώ-μα-τα, των σω-μά-των, τα σώ-μα-τα 

                                                         ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να συμπληρώσετε τα κενά :

Ενικός αριθμός

Ονομ. παράγοντας
Γεν.                             διαμέτρου
Αιτ.                                                       αίθουσα
Κλητ.
 

Πληθυντικός αριθμός

Ονομ.      επιβάτες
Γεν.
Αιτ.
Κλητ.

2. Να συμπληρώσετε τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του ουσιαστικού που σας δίΝεται μέσα στην παρένθεση :

α. Πλήθος αυτοκινήτων παραμένουν μπλοκαρισμένα σε κεντρικές ………………………….. (λεωφόρος) της …………………… (πόλη).
β. Η μόλυνση του …………………………. (περιβάλλον) είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα της εποχής μας.
γ. Ο διευθυντής του …………………. (σχολείο) έκρινε συχνά αυστηρά την εμφάνιση πολλών ………………….. (μαθητής) και ……………………. (μαθήτρια).
δ. Ως πρόεδρος του ……………………. (σύλλογος) έχει πολλά και δύσκολα …………………….. (καθήκον). ε. Η τιμή του ……………………. (κρέας) ανέβηκε κατακόρυφα τις τελευταίες εβδομάδες.
στ. Οι ………………………… (συνέπεια) του …………………………. (κάπνισμα) στην υγεία είναι τεράστιες.
ζ. Το βράδυ ρίχνουμε τα …………………………. (δίχτυ) και τα μαζεύουμε το πρωί.

3. Να σχηματίσετε τη γενική ενικού και πληθυντικού των ουσιαστικών :

ουσιαστικά                        γενική ενικού                     γενική πληθυντικού

επιβίωση
πανεπιστήμιο
άσφαλτος
συνήθεια
άτομο
γλώσσα
πλανήτης
χταπόδι
κανόνας

4. Να μεταφέρετε τα ουσιαστικά στον άλλον αριθμό :

α. ο ελαιώνας του πατέρα …………………………………
β. ο αγώνας του ναύτη ………………………………..
γ. ο ορισμός του αφέντη …………………………………
δ. το δώρο των Χριστουγέννων ………………………………….
ε. ο λογαριασμός του μεσίτη …………………………………
στ. η ανάγκη της ένωσης …………………………………
ζ. το βιβλίο του μαθητή ………………………………..


                                                 ΕΠΙΘΕΤΑ
 
Βασικές κατηγορίες επιθέτων

• σε -ος, -η, -ο

  καλός καλή καλό
• σε -ος, -α, -ο

  πλούσιος πλούσια πλούσιο

• σε -ύς, -ιά, -ύ

                            βαθύς βαθιά βαθύ
 
Όμοια κλίνονται: βαρύς, δασύς, ελαφρύς, μακρύς, παχύς, πλατύς, φαρδύς κ.λπ.


• το επίθετο ο πολύς, η πολλή, το πολύ

ονομ. πολύς       πολλή              πολύ            πολλοί      πολλές         πολλά
γεν.   πολύ         πολλής            πολύ            πολλών     πολλών        πολλών
αιτ.    πολύ         πολλή             πολύ            πολλούς     πολλές         πολλά
κλητ. – – –                                                    (πολλοί)    (πολλές)       (πολλά)

 

                                                     ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να συμπληρώσετε τα γένη των επιθέτων που λείπουν.

Αρσενικό                       Θηλυκό                           Ουδέτερο

ο τυχερός
το αιώνιο
ο φτωχός
η ζηλιάρα
το βαρύ
η θαλασσιά
ο διεθνής
η πλατιά
ο επιτήδειος
το γλυκό

2. Να μεταφέρετε τα σύνολα στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού.

α. του παμπάλαιου πίνακα ………………………………………………..
β. τους νομοταγείς πολίτες …………………………………………………
γ. τις βίαιες ενέργειες …………………………………….
δ. των προσεχών εβδομάδων …………………………………………………..
ε. ο μακρύς δρόμος …………………………………………..
στ. το σκοτεινό διαμέρισμα …………………………………………….
ζ. το παλιό τείχος …………………………………………..
η. τη μεγαλοπρεπή είσοδο ……………………………………………

3. Να συμπληρώσετε τα κενά στις παρακάτω προτάσεις :

α. Έχει αφιερώσει στο έργο αυτό ………………………… (πολύς) κόπο και χρόνο.
β. Για τρίτη ……………………. (συνεχής) χρονιά η επιχείρηση διπλασίασε τα κέρδη της.
γ. Δεν ήταν ……………………… (σαφής) οι προθέσεις του.
δ. Στις πρώτες σειρές των ………………….. (επίσημος) καθόταν ο διευθυντής του σχολείου.
ε. Η κατάσταση της υγείας του ………………………. (άρρωστος) βελτιωνόταν συνεχώς.
στ. Παρά τις προσπάθειες των ………………….. (υπεύθυνος) τίποτε δε διορθώθηκε.


ΠΗΓΗ : https://laventer.blogspot.gr

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !