ΙΣΤΟΡΙΑ Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΣΧΕΣΕΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ - ΔΥΣΗΣ. ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΚΤΗΣΕΩΝ

α. Ο  Ελληνισμός  της  Ιταλίας

«Μεγάλη Ελλάδα» : περιοχές της Ν. Ιταλίας και Σικελίας, που από την αρχαιότητα κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί.

7^ος - 8^ος αι. : οι πληθυσμοί αυτοί ενισχύθηκαν, λόγω των σλαβικών επιδρομών στην κυρίως Ελλάδα.

Άραβες : τον 10^ο αι. κατέκτησαν τη Σικελία → στο Βυζάντιο έμεινε μόνο η Ν. Ιταλία (εδώ κατέφυγαν και οι ελληνικοί πληθυσμοί από τη Σικελία)

Η Βυζαντινή νότια Ιταλία περιελάμβανε  3 Θέματα : - Λογγοβαρδίας

                                                                          - Καλαβρίας

                                                                          - Λουκανίας

Συνόρευε βόρεια με κρατίδια που προσπαθούσαν να μείνουν αυτόνομα απέναντι και στο Βυζάντιο και στο Γερμανικό κράτος.

β. Η ιταλική πολιτική των Μακεδόνων  - σχέσεις  με  το  Γερμανικό  κράτος

Η δυτική ή ιταλική πολιτική της Μακεδονικής δυναστείας  είχε ως στόχο τη :

α) διατήρηση και επέκταση των κτήσεων στην Ιταλία

β) απόκρουση των αραβικών επιθέσεων και της γερμανικής απειλής

1.      Κωνσταντίνος Ζ’ :

  

Αντάλλαξε πρεσβείες με δυτικούς ηγεμόνες για εξασφάλιση συμμάχων, όμως ηττήθηκε από τους Άραβες

2.      Νικηφόρος Φωκάς

Απέναντι στους Άραβες : αμυντική πολιτική, στηριζόμενος σε συμμαχίες με ιταλούς ηγεμόνες και βοήθεια από τους ντόπιους.

Είσοδος του Νικηφόρου Φωκά στην Κων/πολη (963)

Απέναντι στους Γερμανούς : σκληρή πολιτική στις διαπραγματεύσεις → απέρριψε τις προτάσεις του Λιουτπράνδου, πρεσβευτή του Όθωνα Α’.

Όθωνας  Α’ : Γερμανός ηγεμόνας που αρχικά ανακηρύχθηκε «βασιλεύς Ιταλίας» και το 962 στέφθηκε από τον Πάπα στη Ρώμη «Αυτοκράτωρ Ρωμαίων» → αυτό θεωρήθηκε σκάνδαλο από τους Βυζαντινούς.

968 : ο Όθωνας στέλνει στην Κων/λη τον πρεσβευτή του, επίσκοπο Λιουτπράνδο προτείνοντας : α) γάμο του γερμανού διαδόχου με βυζαντινή πριγκίπισσα

                        β) ως προίκα να πάρουν οι Γερμανοί τις βυζαντινές κτήσεις της Ν. Ιταλίας 

Νικηφόρος Φωκάς : απέρριψε τις προτάσεις του Λιουτπράνδου, που ταπεινωμένος επέστρεψε στη Δύση

3.      Ιωάννης Τζιμισκής

•  Συνένωσε τα 3 ιταλικά θέματα και ίδρυσε το «Κατεπανάτο Ιταλίας» (έδρα το Μπάρι).

• Ακολούθησε μετριοπαθή πολιτική απέναντι στους Γερμανούς.

• Πάντρεψε την ανιψιά του, Θεοφανώ, με τον Όθωνα Β’, διάδοχο του γερμανικού θρόνου, χωρίς να δώσει τις βυζαντινές περιοχές της Ιταλίας.

Θεοφανώ -  Όθωνας Β’ : ο γάμος τους είχε μεγάλη πολιτική και πολιτιστική σημασία, καθώς η Θεοφανώ μετέφερε το βυζαντινό πολιτισμό στη Γερμανία.

 Δείτε  εδώ τους θησαυρούς που έφερε μαζί της στη Γερμανία η Θεοφανώ

4.      Βασίλειος Β’

• Αντιμετώπισε τις εξωτερικές απειλές με τη βοήθεια των Βενετών και των Πισατών

• Παραχώρησε τα πρώτα εμπορικά προνόμια (διευκολύνσεις) στους Βενετούς.

Νορμανδοί : εμφανίζονται στα μέσα του 11^ου αι :κατέκτησαν πολλές περιοχές της Ν. Ιταλίας και απειλούσαν τις εκεί βυζαντινές  κτήσεις.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ (http://istografia.blogspot.gr)

 

7. Σχέσεις Βυζαντίου-Δυσης. Αγώνες για τη διατήρηση των ιταλικών κτήσεων from Kvarnalis75