1. ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ
Συνήθως με άρθρο
,λειτουργεί ως επίθετο, μεταφράζεται με αναφορική πρόταση. Έχει συντακτική θέση επιθετικού
προσδιορισμού, κατηγορηματικού, ή κατηγορουμένου. Λειτουργεί και ως ουσιαστικό
όταν παραλείπεται το προσδιοριζόμενο ουσιαστικό και παίρνει τη θέση του με
οποιαδήποτε συντακτική θέση. Π.χ. Επαινουμεν τους πολεμήσαντας.
2.ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ
Χρησιμοποιείται ως
κατηγορηματικός προσδιορισμός ή κατηγορούμενο. Δεν έχει ποτέ άρθρο. Μεταφράζεται
με να ,ότι , που.
Αναφέρεται
ή στο : Υποκείμενο
του ρημ.(το Υ του ρήμ. σε ονομαστική είναι και Υ της μ.τ.χ.)
στο : Αντικ. του ρήμ.(το αντικ. του ρήμ σε πλάγια πτώση είναι Υ της
μ.τ.χ.)
ΡΗΜΑΤΑ που δέχονται
κατηγορηματική μετοχή:
Το ειμί, γίγνομαι και
άλλα συνδετικά(διάγω, λανθάνω, τυγχάνω,
φ αίνομαι ,δηλος
ειμί).
- Ρήματα ψυχικού πάθους(αγαπώ, χαίρομαι, λυπουμαι ).
- Ρήματα έναρξης ,λήξης(άρχω παύομαι)
- Ρήματα αίσθησης ,γνώσης μάθησης μνήμης(ακούω, αισθάνομαι, ορω, γιγνώσκω, επίσταμαι).
- Ρήματα ανοχής, καρτερίας κόπου(ανέχομαι υπομένω)
- Ρήματα δείξης, αγγελίας ,ελέγχου (δείκνυμι, δηλω ελέγχω αγγέλλω).
- Ρήματα όπως νικω, ηττωμαι,αδικω.
3. ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ
ΧΡΟΝΙΚΗ
Συναντάται σε όλους
τους χρόνους εκτός μέλλοντα, συνήθως όμως σε αόριστο. Αναλύεται σε χρονική
πρόταση. Συνοδεύεται συχνά από χρονικό επίρρημα: άμα, ευθύς, έτι ,μεταξύ ,τότε.
Μεταφράζεται με χρονικούς συνδέσμους:
όταν, αφού, μόλις, ενώ +ρήμα.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ
Τίθεται σε όλους
τους χρόνους, ισοδυναμεί με αιτιολογική πρόταση, είναι συνήθως η μετοχή των
δοξαστικών ρημάτων(νομίζω).Μπορεί να συνοδεύεται από: -άτε , οιον ,οια
(πραγματική αιτιολογία)-ως(υποκειμενική αιτιολογία= επειδή τάχα)-
ώσπερ(υποτιθέμενη αιτιολογία= σαν να).
ΤΕΛΙΚΗ
Βρίσκεται σε
μέλλοντα, δηλώνει σκοπό, αναλύεται σε τελική πρόταση. Συνοδεύει ρήματα που
δηλώνουν κίνηση, με άλλα ρημ.+ως.
ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ
Σε όλους τους
χρόνους εκτός από Μέλλοντα. Συνήθως πλάι σε δυνητική οριστική, δυν.ευκτική,
δυν.απαρέμφατο ή μετοχή ή μέλλοντα.
ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ
Σ ε όλους τους
χρόνους εκτός από Μέλλοντα. Κάποτε συνοδεύεται από και, καίπερ, καίτοι.
ΤΡΟΠΙΚΗ
Συνήθως σε Ενεστώτα
.Μεταφράζεται με μετοχή σε –οντας ή με επιρρηματικό προσδιορισμό.
Συνημμένη: το υποκείμενό της έχει και άλλη συντακτική
θέση στην πρόταση: παύσατε λέγοντες ταυτα.
Απόλυτη: το υποκείμενό της δεν έχει άλλη συντακτική
θέση στην πρόταση: εστράτευσαν
επ’αυτούς Κόνωνος
στρατηγουντος.
- Αι πόλεις αι δημοκρατούμεναι διοικουνται τοις νόμοις(επιθετική)
- Τισσαφέρνης έτυχεν ων εν Σάρδεσιν(κατηγορηματική)
- Έπλεον πολεμήσοντες (τελική)
- Ταυτα είπον νομίσας σε αμαρτάνειν.(αιτιολογική)
- Πολλοί όντες ευγενείς εισί κακοί (εναντιωματική)
- Ξενοφών συγκαλέσας τους στρατηγούς έλεξε τοιάδε(χρονική)
- Δίκαια δράσας έξεις συμμάχους θεούς.(υποθετική)
- Ταυτα έχων άπαντα έχω (τροπική)
Στογιάννη
Ευαγγελία
Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου