ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ- Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

     

      κ.π.καβαφης from Dionysia Nima

Θ.κέντρα: 

    Αναφορά στην έννοια « Όσο μπορείς »

    Προσωπική  στάση  ζωής

Θέμα:  Η ηθική στάση που υποδεικνύει ο ποιητής σε όσους ενδιαφέρονται  να διαφυλάξουν την αξιοπρέπειά τους.

1.Ανάλυση  Α΄στροφής

Ο Ποιητής απευθύνεται στον άνθρωπο, που στη ζωή του δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τα όνειρα του , να πετύχει τους στόχους του και τον συμβουλεύει  να προσπαθήσει να πετύχει τουλάχιστον  ένα πράγμα: να μην εξευτελίζει τη ζωή του.

Στη συνέχεια , ο ποιητής  υποδεικνύει  τον τρόπο με τον οποίο  θα πετύχει   να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του  και αυτός είναι : η καταβολή όλων των δυνάμεων που αυτός διαθέτει : « όσο μπορείς»

Η φράση είναι και ο τίτλος του ποιήματος  και αυτό σημαίνει ότι αυτό είναι το καίριο σημείο της παραίνεσης και ότι ο ποιητής δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην προσπάθεια που μας συμβουλεύει να κάνουμε.

Εξευτελίζω: Χάνω την υπόληψη μου, την αυτοεκτίμηση μου , το σεβασμό των άλλων για το πρόσωπό μου, πέφτω στα μάτια των άλλων.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο ποιητής δεν προτείνει στον άνθρωπο  να απομονωθεί, να γίνει αντικοινωνικός. Τον συμβουλεύει να αποφεύγει τις ρηχές και ανόητες συναναστροφές.

2. Ανάλυση  Β΄στροφής

Στην β΄στροφική  ενότητα τρεiς ενεργητικές μετοχές  με υποκείμενο το « εσύ»  και αντικείμενο « τη ζωή» .

Αυτές  οι μετοχές επεξηγούν και συμπληρώνουν τις έννοιες της προηγούμενης στροφικής ενότητας « συνάφεια του κόσμου»

« πολλές κινήσεις» «ομιλίες» και φανερώνουν τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος εξευτελίζει τη ζωή του  δηλαδή πώς την φθείρει ,πώς την υποβιβάζει ,την εκθέτει σε κίνδυνο με τις λαθεμένες του επιλογές  και με την αδυναμία του να κρατήσει την σοβαρότητα του , τον αυτοσεβασμό του.  

Ο   τελευταίος  στίχος επισημαίνει τον κίνδυνο της αλλοτρίωσης:

     Ο  άνθρωπος παρασυρμένος από τις συμβατικές κοινωνικές  σχέσεις και επηρεασμένος από τη  ψυχολογία του όχλου , της μάζας σιγά  σιγά  απομακρύνεται από τον κόσμο που τον περιβάλλει , από αυτό που θα ήθελε να είναι. Χάνει την αυτονομία της  προσωπικότητας του, ετεροκαθορίζεται ως προς  τις επιλογές του με αποτέλεσμα να απομακρύνεται από τις πνευματικές του αξίες  και καταλήγει κατώτερος  από αυτό που στην πραγματικότητα είναι. Έτσι καταντά να ζει μια ζωή όχι μόνο ανιαρή και δυσβάστακτη αλλά και ξένη, καθώς αποξενώνεται από τις προσωπικές του επιλογές , παραμελεί τις αξίες του, αδιαφορεί για τις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις και αποτελματώνεται.

Γλώσσα:

    Το ποίημα « όσο μπορείς» αποτελεί μία από τις πιο χαρακτηριστικές παραινέσεις του ποιητή και σε αυτό μπορούμε να παρατηρήσουμε όλα τα χαρακτηριστικά της ποίησης του. Πρώτα από όλα  παρατηρούμε την  καβαφική  ιδιότυπη γλώσσα σε όλο το ποίημα. Υπάρχουν δηλαδή τόσο στοιχεία από την καθαρεύουσα  «τη ζωήν  την καθημερινήν» ,όσο και ιδιωματικές  λέξεις από την κωνσταντινούπολη « στες πολλές, πηαίνοντας την» , ενώ επικρατεί  η δημοτκή γλώσσα.

    Η γλώσσα είναι λιτή , πεζολογική και απλή , ώστε δίνει την εντύπωση ότι ο ποιητής απευθύνεται σε ένα πολύ οικείο  και αγαπητό πρόσωπο  με καθοδηγητική διάθεση, χωρίς στόμφο, ηθικολογίες  και ρητορείες. Βρίσκεται  πολύ κοντά  στον  προφορικό λόγο  με λέξεις και φράσεις της καθημερινότητας , σαν να αποτυπώθηκε στο χαρτί η στιγμιαία έμπνευση ,χωρίς περαιτέρω φροντίδα και αισθητικό έλεγχο. Ο λόγος  είναι συνεπής στον άμεσο επικοινωνιακό στόχο του ποιήματος , να μιλήσει σε ένα προσφιλές πρόσωπο, φανερό και από τη χρήση του β΄προσώπου  αλλά και το ανεπιτήδευτο ύφος.

    Ο λόγος του είναι πράγματι λιτός , αφού υπάρχουν  μόνο τέσσερα επίθετα  « πολλή συνάφεια» «καθημερινή ανοησία» «ξένη ζωή» «φορτική ζωή» τα οποία όμως δεν χρησιμοποιούνται τυχαία ούτε ως απλά κοσμητικά επίθετα  και δύο μεταφορές « μες στες κινήσεις και ομιλίες» «πηαίνοντας τη ζωή».

    Παρατηρούνται τολμηροί  συντακτικοί συνδυασμοί λέξεων ,όπως «πηγαίνοντας τη ζωή» αντί της παθητικής σημασίας : πηγαίνοντας εσύ»  , ο μεταμορφισμός του ρήματος «γυρίζω», το οποίο δεν είναι δόκιμο με ενεργητική σημασία (αντί του περιφέρω)

    Επιπλέον το ποίημα είναι εξαιρετικά σύντομο. Αποτελείται από μόνο δύο στροφές  με πέντε στροφές  με πέντε στίχους  η καθεμιά.

    Όσον αφορά τον  ρυθμό , πρόκειται  για ιαμβικό : ΄΄ο-σό/ μπο-ρείς/μην-τήν /εξεύ/τε-λί/ζεις΄΄ .Δεν έχουν όμως τον ίδιο αριθμό συλλαβών όλοι οι στίχοι.

    Ομοιοκαταληξία υπάρχει μόνο σε δύο στίχους ΄΄ πηαίνοντας την/ εκθέτοντας την΄΄ .

    Τέλος , υπάρχει  ιδιαίτερη χρήση σημείων στίξης. Χρησιμοποιούνται κυρίως κόμματα και τελείες , ενώ σε ένα σημείο , στη μέση του 3^ου στίχου , χρησιμοποιείται άνω και κάτω τελεία  και αμέσως μετά από αυτό υποδηλώνεται  το κύριο μήνυμα ολόκληρου του ποιήματος. Έτσι δίνεται έμφαση στο κύριο μήνυμα.

Τελικά τι ποίημα είναι το « όσο μπορείς» ;

Είναι  καβαφικό παραινετικό ποίημα που αφορά τόσο τη διαμόρφωση   βιοθεωρητικής στάσης  όσο και τη διαφύλαξη της ξεχωριστής φυσιογνωμίας του ατόμου από την απειλή της μαζοποίησης.
http://dynamikesparousies.blogspot.gr/2014/02/blog-post_22.html 
Το φύλλο εργασίας εδώ:
http://kapnogym.blogspot.gr/2015/02/blog-post_17.html 

        

ΑΡΧΑΙΑ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ :ΕΝΟΤΗΤΑ 8 -ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΟΣ-ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

                             

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ :Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ-ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ ΕΞΥΠΕΡΥ

                       

Αντουάν Εξυπερύ, Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού. from Χρήστος Τσατσούρης

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ from katerina Prokopiou

Το φύλλο εργασίας εδώ:http://kapnogym.blogspot.gr/2015/02/blog-post_27.html 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ :ΕΝΟΤΗΤΑ 8 -ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα - Γ΄ Γυμνασίου: Ενότητα 8η - Συντακτική ανάλυση from Olga Paizi

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ from Alexandra Gerakini

ΙΣΤΟΡΙΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ- Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

Τον 5ο  αιώνα υπήρχαν στην Αθήνα τρεις κοινωνικές ομάδες:

­          οι Αθηναίοι πολίτες, οι μέτοικοι, οι δούλοι

o        Αθηναίοι πολίτες : ήταν όσοι κατάγονταν από μητέρα και πατέρα Αθηναίους και μόνο αυτοί συμμετείχαν στην Εκκλησία του Δήμου.

o        Μέτοικοι : Ήταν πολίτες άλλων ελληνικών πόλεων που εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο και πλήρωναν έναν φόρο, το μετοίκιον.

o        Δούλοι :  Αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Αθήνας και ήταν 200.000 περίπου την εποχή του Περικλή. Εργάζονταν  κυρίως ως υπηρέτες στα αθηναϊκά σπίτια ή τους αγρούς και άλλοι υπηρετούσαν σε κρατικές υπηρεσίες ως δεσμοφύλακες, λογιστές, αστυνόμοι ή εργάτες. Οι μορφωμένοι δούλοι εκτελούσαν και χρέη παιδαγωγού σε σπίτια πλούσιων Αθηναίων. Η αθηναϊκή κοινωνία, σχεδόν στο σύνολό της, περιέβαλλε με στοργή τους δούλους και η κάθε οικογένεια, στους κόλπους της οποίας υπηρετούσαν, τους θεωρούσε μέλη της.

Ποια ήταν η θέση της γυναίκας ;

o        Η μέση αθηναϊκή οικογένεια έμενε συνήθως σε ένα απλό, μονώροφο σπίτι, με απλά έπιπλα. Η γυναίκα παρέμενε στο σπίτι, έβγαινε έξω μόνη κυρίως στις θρησκευτικές γιορτές και δεν έπαιρνε μέρος στη δημόσια ζωή.

o        Βασικές της ασχολίες ήταν: να επιβλέπει τους δούλους, να υφαίνει και να φροντίζει για την ανατροφή των παιδιών. Επίσης φρόντιζε για τον καλλωπισμό της. Παρέμενε σε ειδικό χώρο του σπιτιού, το γυναικωνίτη.

Ποια ήταν η θέση του άνδρα ;

o        Περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας έξω από το σπίτι, στην εργασία του, στα γυμναστήρια, στις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου. Εκεί συναντά τους γνωστούς του και συζητά διάφορα, από τα μικροπροβλήματα της ζωής μέχρι πολιτικά και φιλοσοφικά θέματα.

o        Οργάνωνε συμπόσια (συγκεντρώσεις) στο σπίτι του όπου μαζί με τους φίλους του συζητούσαν για την τέχνη και τη φιλοσοφία.

Ποια ήταν η θέση των παιδιών;

Τα κορίτσια : έμεναν στο σπίτι και διδάσκονταν από τη μητέρα τους τις οικιακές εργασίες.

Τα αγόρια : από τα εφτά τους χρόνια  μορφώνονταν σε ιδιωτικά σχολεία.

Ενδύματα και τροφή

o        Η τροφή :  περιλάμβανε κυρίως λαχανικά, ελιές, ψάρια και σπάνια κρέας, κυρίως σε θρησκευτικές γιορτές.

o        Η ενδυμασία : Η ενδυμασία των Αθηναίων ήταν κομψή, αλλά όχι υπερβολική. Τα βασικά ενδύματα ήταν ο χιτώνας, το ιμάτιο, είδος πανωφορίου, κατασκευασμένο από ζεστό, μάλλινο ύφασμα και τα σανδάλια, στα πόδια. Οι πλούσιες Αθηναίες αγαπούσαν πολύ και τα κοσμήματα, τα οποία αποτελούσαν αναπόσπαστο τμήμα της αμφίεσής τους.

4. η συγκροτηση τησ αθηναϊκησ κοινωνιασ. η καθημερινη ζωη. from mavraroda



ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ :  http://istografia.blogspot.gr 


Το αρχαίο ελληνικό σπίτι : Διαδραστικό παιχνίδι !
http://www.ancientgreece.co.uk/dailylife/challenge/cha_set.html 

 

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ :Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ-4η ΣΚΗΝΗ

4^η σκηνή

• Είσοδος της Θεονόης με τρόπο επιβλητικό που προκαλεί σεβασμό αλλά και φόβο. Απόμακρη , με επίγνωση της δύναμής της, μιλά με αλαζονικό τρόπο και προκαλεί πανικό στους ήρωες μας.

•  Η πρώτη απόφαση της, που είναι καταδικαστική για τους ήρωες, δίνει ώθηση στην πλοκή του έργου: οι ήρωες δε μένουν αδρανείς αλλά στρέφονται σε έναν απελπισμένο αγώνα να την πάρουν με το μέρος τους.

• Aκολουθούν δύο εκτενείς ρήσεις-λόγοι με σκηνοθετικές ενδείξεις: η Ελένη ικέτισσα, ο Μενέλαος σε δραματική αξιοποίηση του τάφου του Πρωτέα.

•  Ο λόγος της Ελένης ,ικετευτικός , στοχεύει με τα παρακάτω επιχειρήματα στο συναίσθημα και το ήθος της Θεονόης:

·        Επιμένει στις έννοιες δίκαιο-άδικο τονίζοντας ότι οι θεοί δεν αγαπούν τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν άδικα μέσα για να πετύχουν το στόχο τους.

·        Της υπενθυμίζει ότι το χρέος του Πρωτέα να παραδώσει σώα την Ελένη είναι τώρα δικό της χρέος. Αν είναι η ίδια ευσεβής και υπηρετεί τη δικαιοσύνη θα εκπληρώσει το χρέος του έντιμου πατέρα και δε θα υπακούσει στη βούληση του άδικου αδερφού.

·        Προσπαθεί να αγγίξει τις ευαισθησίες της γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε γυναίκα : ικετεύει να μην της πάρει τον άνδρα, να γλιτώσει την ίδια και τους δικούς της από τη δυστυχία με την αποκατάσταση του ονόματός της.

 

• Η παρουσία του Μενέλαου είναι γεμάτη δυναμισμό: οργισμένος από την αδικία, εγκλωβισμένος στη μοίρα και στις αποφάσεις της Θεονόης, θυμώνει. Θέλει να ελέγχει ο ίδιος τη ζωή του και δείχνει αποφασισμένος να μη συμβιβαστεί :αγριεύει, γίνεται απειλητικός, εξωτερικεύει ψυχική ένταση, μεταμορφώνεται από δειλός σε άφοβο ήρωα.

•  Ο λόγος του Μενέλαου ,διεκδικητικός , στοχεύει στη λογική και το ήθος της Θεονόης:

·        Το βασικό επιχείρημα ,ίδιο με αυτό της Ελένης, είναι ότι η αποκάλυψη της αλήθειας καταργεί τη δικαιοσύνη. Αναπτύσσεται όμως με επιθετικό και απειλητικό τρόπο έτσι ώστε να δημιουργήσει ενοχές στη Θεονόη με κλιμακωτό τρόπο:

·        Αν δε δώσει σε έναν άνδρα τη γυναίκα που του ανήκει θα υπηρετήσει το άδικο.

·        Τονίζει τη δέσμευση του Πρωτέα απέναντι στους θεούς και φορτώνει με τύψεις τη Θεονόη αφού τα χρέη των γονέων που είναι νεκροί βαραίνουν τα παιδιά.

·        Δεν παραλείπει το χρέος απέναντι στους νεκρούς της Τροίας.

·        Αποκαλύπτει την απόφαση αν δεν τα καταφέρει με το Θεοκλύμενο να σκοτωθεί πάνω στον τάφο αφού σκοτώσει τη γυναίκα του, πράξη που θα μολύνει τον τάφο του πατέρα της.

•  Η απόφαση της Θεονόης δείχνει ότι την ταρακούνησε περισσότερο η αμφισβήτηση του ήθους της και το χρέος απέναντι στο νεκρό πατέρα.

•  Τραγικότητα των ηρώων: μετά την επανεύρεσή τους εξακολουθούν να είναι τραγικά πρόσωπα αφού δεν ορίζουν τη μοίρα τους και εξαρτώνται από τους θεούς αλλά και από τις αποφάσεις της Θεονόης.

•  Συναισθήματα θεατών: απογοήτευση, φόβος, οίκτος, αγανάκτηση από την πρώτη απόφαση της μάντισσας, ανακούφιση όταν παίρνει το μέρος τους, νέα αγωνία για τους κινδύνους και τα εμπόδια από δω και πέρα.

                                   Καλό διάβασμα!

                                                     

                           Στογιάννη Ευαγγελία, φιλόλογος

ΙΣΤΟΡΙΑ Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 11ο ΑΙΩΝΑ (1025-1081)

α. Η  εσωτερική  κρίση :

1025 : θάνατος Βασιλείου Β’ → Βυζάντιο : νικητής στα πεδία των μαχών και παγκόσμια δύναμη

→     δημιουργία ψευδαίσθησης ότι τα σύνορα είναι ασφαλή και θα υπάρχει διαρκής ειρήνη.

→     Αυτή η ψευδαίσθηση οδήγησε τη βυζαντινή κυβέρνηση σε λάθη σε όλους τους τομείς :

          α) στρατιωτικός τομέας : μέτρα αποστρατικοποίησης

 -  παραμέληση του στόλου

 -  διάλυση θεμάτων και θεματικών στρατών

 -  αντικατάσταση στρατιωτικής θητείας με ένα φόρο

 -  στρατολόγηση ξένων μισθοφόρων

 -  χρησιμοποίηση ξένων σε ανώτερες θέσεις

          β) κοινωνικός τομέας :

 -  επιβολή νέων φόρων                                         ταραχές και εξεγέρσεις

 -  αυταρχισμός της κεντρικής εξουσίας          →       αγροτικών πληθυσμών

 -  παραμέληση των επαρχιών

          γ) οικονομικός τομέας :

 -  συγκέντρωση αγαθών στην Κων/λη

 -  παραμέληση και υπερφορολόγηση επαρχιών

          δ) πολιτικός τομέας :  αστάθεια και γενικευμένη κρίση

β. Οι  στρατιωτικές  αποτυχίες

   Εμφάνιση νέων εχθρών :

·        Σελτζούκοι Τούρκοι : απειλή στις ανατολικές επαρχίες

1071 : μάχη Ματζικέρτ  → ήττα Βυζαντινών → απώλεια Μ. Ασίας

Αίτια : έλλειψη οπλισμού, πειθαρχίας, ηθικού

·        Νορμανδοί : απειλή στις δυτικές επαρχίες (Ιταλία)

1071 : κατάληψη του Μπάρι  → απώλεια των ιταλικών κτήσεων

·        Ούγγροι και Σέρβοι : απειλή στα βόρεια

→ 1025 - 1081 : στασιμότητα και υποχώρηση της βυζαντινής δύναμης

 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ (http://istografia.blogspot.gr)

1. Η κρίση και οι απώλειες της αυτοκρατορίας κατά τον 11ο αιώνα (1025-1081) from Kvarnalis75



ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ):

 

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 11ο ΑΙΩΝΑ - ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ from RODIANI

 

ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΠΙΔΙΩΞΕΩΝ

19^ος αι. : στα Βαλκάνια επικρατούν εθνικά κινήματα (Ελλάδα : ανεξάρτητο κράτος, Σερβία : αυτονομία, Βουλγαρία : Εξαρχία (ανεξάρτητη βουλγαρική εκκλησία)

• Η  βαλκανική κρίση  των  ετών  1875- 1878

Οθωμανική αυτοκρατορία : αντιμετωπίζει με βιαιότητα εξεγέρσεις στη Βοσνία, Ερζεγοβίνη και Βουλγαρία  → η Ρωσία αντιδρά και της κηρύσσει πόλεμο (1877) → ξεσπούν εξεγέρσεις των ελληνικών πληθυσμών στη Μακεδονία, Θεσσαλία, Ήπειρο και Κρήτη.

• Η  συνθήκη  του  Αγίου  Στεφάνου  (Φεβρουάριος  1878)

Ø      Δημιουργία της αυτόνομης ηγεμονίας της Βουλγαρίας (Μεγάλη Βουλγαρία) :περιελάμβανε πολλές περιοχές με πυκνό ελληνικό πληθυσμό.

Ø      Υπονόμευση των ελληνικών επιδιώξεων και των αγγλικών συμφερόντων

• Το  συνέδριο  του  Βερολίνου  (Ιούνιος  1878)

Ø      Η Μ. Βρετανία και η Γερμανία δεν αποδέχτηκαν τη συνθήκη και οργάνωσαν συνέδριο στο Βερολίνο.

Ø      Αντί της Μεγάλης Βουλγαρίας ιδρύονται : α) η αυτόνομη Βουλγαρία και β) η αυτόνομη Ανατολική Ρωμυλία (και δύο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου)

Ø      Σερβία, Ρουμανία, Μαυροβούνιο : κηρύσσονται ανεξάρτητα κράτη

Ø      Μακεδονία, Ήπειρος, Θράκη : παραμένουν στην Οθωμανική αυτοκρατορία

Ø      Η διοίκηση της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης ανατίθεται στην Αυστροουγγαρία.

Ø      Η Κύπρος παραχωρείται στην Αγγλία.

• Η  ενσωμάτωση  της  Θεσσαλίας  και  της  Άρτας  στην  Ελλάδα (1881)

1881 : παραχωρείται στην Ελλάδα η Θεσσαλία (εκτός της επαρχίας Ελασσόνας) και η περιοχή της Ηπείρου.

• Η  προσάρτηση  της  Α. Ρωμυλίας  από  τη  Βουλγαρία (1885)

1885 : οι Βούλγαροι, παραβιάζοντας τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου προσαρτούν την Ανατολική Ρωμυλία, περιοχή με σημαντική ελληνική παρουσία → οι Σέρβοι της κηρύττουν τον πόλεμο, η Ελλάδα παραμένει ουδέτερη.

• Μακεδονικό  ζήτημα  και  μακεδονικός  αγώνας

Μακεδονικό : ο αγώνας για τον έλεγχο της Μακεδονίας, που τη διεκδικούσαν

   Ζήτημα     Έλληνες, Σέρβοι και Βούλγαροι. Οι συγκρούσεις αρχικά αφορούσαν τον έλεγχο της εκπαίδευσης και της θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων, πήραν όμως σύντομα και ένοπλη μορφή.

Ε.Μ.Ε.Ο. : ιδρύεται στη Θεσ/νίκη από Βούλγαρους της Μακεδονίας και διακηρύττει ότι έχει ως στόχο : την ένωση των πληθυσμών Μακεδονίας και Θράκης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, για απελευθέρωση από τους Οθωμανούς και αυτονόμηση της Μακεδονίας.

Ανώτατη Μακεδονική  : ιδρύεται το 1895 στη Σόφια με σκοπό ίδιο με της Ε.Μ.Ε.Ο. ,   Επιτροπή (Komitet)           μόνο που επιπλέον ζητά ένωση με τη Βουλγαρία 
                                         → λίγο αργότερα οργανώνονται στη Μακεδονία  
                                        ένοπλες ομάδες Βουλγάρων, οι κομιτατζήδες.

Ελλάδα :  στέλνει στα 1896-97 ένοπλες ομάδες  που συγκρούονται με τους κομιτατζήδες. Στην Μακεδονία δραστηριοποιούνται διάφοροι Έλληνες : Γερμανός Καραβαγγέλης (μητροπολίτης Καστοριάς) , Λάμπρος Κορομηλάς, Ίων Δραγούμης (διπλωμάτες).

1903 : οργανώνεται από την Ε.Μ.Ε.Ο. επανάσταση στη  Μακεδονία, η εξέγερση του Ίλιντεν, που καταπνίγεται από τον οθωμανικό στρατό.

1904 : Έλληνες αξιωματικοί φτάνουν στη Μακεδονία, με εξέχουσα μορφή τον Παύλο Μελά.

• Το  κίνημα  των  Νεοτούρκων (1908)

Δημιουργία :  από Τούρκους αξιωματικούς, αστούς και διανοούμενους

Οργάνωση :   «Ένωση και Πρόοδος»

Στόχος :         αντίδραση στη συνεχιζόμενη παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας

Ονομασία : Νεότουρκοι, γιατί προέτασσαν την εθνική τους ταυτότητα και όχι τη    θρησκευτική

Κίνημα των Νεοτούρκων :

Ξέσπασε στη Θεσ/νίκη  το 1908 και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να παραχωρήσει Σύνταγμα. Οι φιλελεύθερες εξαγγελίες των Νεοτούρκων προκάλεσαν αρχικά τη συμπάθεια των βαλκανικών λαών, που πίστεψαν ότι ξεκινά μια νέα περίοδος ευημερίας. Έλληνες και Βούλγαροι πήραν αμνηστία και ο μακεδονικός αγώνας τερματίστηκε.

 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ( http://istografia.blogspot.gr)