ΒΙΟΛΟΓΙΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ - Η ΑΝΑΠΝΟΗ

                                           

                    

         ...Καινούριες γνώσεις που θα αποκτήσω

1. Τι είναι η αναπνοή και ποιος ο ρόλος του οξυγόνου σε αυτή.

                    Η  ενέργεια εξασφαλίζεται από την  τροφή.

Όλοι οι οργανισμοί χρειάζονται ενέργεια και την εξασφαλίζουν με τη διάσπαση ορισμένων χημικών ουσιών, όπως η γλυκόζη. Η διάσπαση αυτή περιλαμβάνει μια σειρά χημικών αντιδράσεων που γίνονται μέσα στα κύτταρα και ονομάζεται κυτταρική αναπνοή. Για να γίνουν οι αντιδράσεις της κυτταρικής αναπνοής και να απελευθερωθεί ενέργεια, συχνά απαιτείται η παρουσία οξυγόνου.

                                

2. Πώς γίνεται η ανταλλαγή των αερίων στους οργανισμούς.

 Ταυτόχρονα με την απελευθέρωση ενέργειας παράγεται και διοξείδιο του άνθρακα, που αποβάλλεται. Οι οργανισμοί δηλαδή προσλαμβάνουν οξυγόνο από το περιβάλλον τους και αποβάλλουν σε αυτό διοξείδιο του άνθρακα.

                           

Αυτή η ανταλλαγή αερίων (οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα) γίνεται:

          ►  στο επίπεδο του κυττάρου, μέσω της πλασματικής μεμβράνης με διάχυση

            ►  στο επίπεδο του οργανισμού.

     Σε επίπεδο οργανισμού, η διαδικασία ανταλλαγής αερίων ονομάζεται αναπνοή.

                    Θυμάμαι . . .

Το μιτοχόνδριο είναι το ενεργειακό κέντρο των ευκαρυωτικών κυττάρων. Στο οργανίδιο αυτό διεξάγονται οι χημικές αντιδράσεις της κυτταρικής αναπνοής, από τις οποίες ελευθερώνονται τα μεγαλύτερα ποσά  ενέργειας.      

                                                                                          

             

 

                                                                              Επιμέλεια

                                                                         Ειρήνη  Πανταζή

                                                                                                                                 

25η ΜΑΡΤΙΟΥ : " ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" Α. ΚΑΛΒΟΣ

Αυτά τα λόγια απηύθυνε δάσκαλος στους μαθητές του,
στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:

Σκέφτηκα να σας μιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το μυαλό σας θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σας μιλήσω για το 21, αλλά ο νους σας θα πάει στην Ορίτζιναλ. Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σας ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο μακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα, τι να λένε σε...
σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.

Θα σου μιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε μέρες φεύγω για αλλού, σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια, θα σου μιλήσω σταράτα, για να σου εκφράσω δυο σκέψεις μου.
Οι μαθητές που συνάντησα μέσα στις τάξεις, οι μαθητές που δίδαξα φέτος, στη συντριπτική τους πλειονότητα με σεβάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του μαθήματος. Πολλοί όμως από τους υπόλοιπους μαθητές δε με σεβάστηκαν, με προσέβαλαν κατ' επανάληψη, με έργα, με λόγια, με ύβρεις, δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος, που με σόκαρε, που με έβαλε σε μελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόμενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο, πως, εκτός του γνωστικού ελλείμματος, το συγκεκριμένο σχολείο χωλαίνει δραματικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαμόρφωση δηλαδή των μαθητικών ψυχών και πνευμάτων. Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική μας, των δασκάλων σας και των γονιών σας.
  Δεν έχουμε κατορθώσει να σας δείξουμε πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι μια κόλαση, πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεμίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όμως θέλετε μια συμβουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγμα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράμματος μέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάβει τότε πως η μόρφωση, η καλλιέργεια ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε με πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο και έμαθε πέντε κολλυβογράμματα, για να μας πει την ιστορία του βίου του, το παραμύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωμιών. Αυτό το παράδειγμα είναι για σας το πιο κατάλληλο, και μπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη να ακολουθήσεις το δρόμο που εκείνος έδειξε, το μονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόμο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από το μπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστομος σαν κι εσάς, αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά μάθαμε σαν μπέσα, ήταν πάνω απ´ όλα μπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς: Υπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα. Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας, να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συμφέρον, να μισείτε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταματελόπουλου, του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωμένος, πάμπτωχος και εγκαταλειμμένος από όλους, δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει από την κυβέρνηση μια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αμείβει πολύ καλά, λέγοντας ψέματα, για να μην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγμα του Νικηταρά. Αλλά νομίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα. Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο της αξιοπρέπειας, να προσπαθήσετε τίμια και με αγωνιστικότητα, για εσάς και για το μέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι πως σας προτείνω μια διαδρομή ζωής δύσκολη και απαιτητική, όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόμος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών, της εποχής στην οποία μεγαλώνετε. Όμως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της. Περιμένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά και με επιτυχία τη σημαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους σε καλύτερες μέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή μας να μαραζώνει χωμένη στην αλλοτρίωση, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να μουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας, μόνο σε εσάς ελπίζω, στην ειλικρινή σας διάθεση , να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε, να πολεμήσετε, να νικήσετε.
Μη μας απογοητεύσετε.

ΠΗΓΗ: Δάσκαλος προς μαθητές για το 1821... http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2011/03/1821.html#ixzz1uUt6PPhp

ΧΗΜΕΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΡΙΤΙΟ

                 

 To πυριτιο from ifh

  

                 

  πυριτιο from ifh

 

                 

 πυριτιο from ifh

 

" ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΦΤΑΙΝΕ ... ΑΥΤΕΣ ΕΝΘΑΡΡΥΝΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Ν' ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ " ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της


  
                           

                                Μικρό Ανθολόγιο Ελληνικής Ποίησης from epapadi

 

ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ : Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Στα πλαίσια της βιωματικής δράσης «Χριστιανισμός ή ρατσισμός» και του πολιτιστικού προγράμματος «Ο Χριστιανισμός απέναντι στον ρατσισμό» πραγματοποιήθηκαν ποικίλες δράσεις με στόχο οι μαθητές της Β΄τάξης του Γυμνασίου Καπνοχωρίου να μπορέσουν να ανιχνεύσουν:

•   την έννοια του πλησίον στην χριστιανική διδασκαλία και τις εννοιολογικές και πρακτικές προεκτάσεις της στη ζωή των χριστιανών

•   τη θέση της Εκκλησίας απέναντι στον ρατσισμό

•   τις αιτίες του φαινομένου και τους τρόπους εκδήλωσής του στην σύγχρονη πραγματικότητας

•   τους τρόπους αντιμετώπισής των ρατσιστικών πεποιθήσεων-αντιλήψεων-στάσεων μέσα από το πρίσμα της χριστιανικής θεώρησης

• Χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι τρόποι έρευνας και έκφρασης  όπως:

•   βιβλιογραφική και διαδικτυακή έρευνα

•   οπτικοακουστικό υλικό

•   προφορικές συνεντεύξεις

•   χρήση εικαστικών μέσων για την εικαστική έκφραση των παιδιών (ζωγραφικοί πίνακες)

•   χρήση νέων τεχνολογιών – δημιουργία κόμικς  και power-point  με τη δημιουργία  πολυτροπικών κειμένων  (κείμενα, εικόνες, φωτογραφίες μουσική, βίντεο)

                       

                         ΑΦΙΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ from RODIANI

    

                      

  ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΠΝΟΧΩΡΙΟΥ from RODIANI

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

    Επιχειρώντας μία σύντομη ερμηνεία των αποτελεσμάτων θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι μαθητές στην μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν αντίληψη ότι η διαφορετικότητα δεν σημαίνει κατωτερότητα, απόρριψη ή φόβο. Παρόλα ταύτα μακροχρόνια παγιωμένες κοινωνικές, εθνικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις της ελληνικής κοινωνίας καθώς και νωπές εμπειρίες από την επαφή με μετανάστες διαφόρων προελεύσεων, ανιχνεύονται στις απόψεις και στάσεις των μαθητών καθώς οι ίδιοι αποτελούν προέκταση του εθνικού, κοινωνικού και οικογενειακού τους περιβάλλοντος.

    Το σχολείο ως εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό περιβάλλον  κοινωνικοποίησης και διαμόρφωσης στάσεων και αντιλήψεων που αποτελούν την βάση εκδήλωσης ρατσιστικών συμπεριφορών, καλείται να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στον μετασχηματισμό τους. Μέσα από τέτοιου είδους βιωματικές δράσεις ελπίζουμε να επηρεάσουμε  θετικά το σύνολο  των μαθητών, και ιδιαίτερα αυτών που εξέφρασαν κάποιες αρνητικές απόψεις,  ώστε να κατανοήσουν ότι οτιδήποτε διαφορετικό δεν είναι και απειλητικό. Πόσο μάλλον να έρθουν σε άμεση επαφή, να εμβαθύνουν, να εκφράσουν δημιουργικά και εντέλει να βιώσουν, τα υψηλά και θεόπνευστα νοήματα της χριστιανικής διδασκαλίας για την θέση και την έννοια του πλησίον και του «άλλου», του διαφορετικού μέσα στην κοινωνία, την οικογένεια, την καρδιά μας.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΜΙΚ

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ, Ο ΖΑΦΕΙΡΗΣ

                         

                                   Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΖΑΦΕΙΡΗΣ from RODIANI

 

Σε μία τάξη στη Βόρεια Ελλάδα, μία μέρα μπήκε ξαφνικά στην τάξη ένα αγόρι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, ήταν ο Ζαφείρης, που ήταν Ρομά. Η καθηγήτρια ρώτησε τα παιδιά ποιος θα ήθελε να καθίσει με τον Ζαφείρη και κανένα δεν απάντησε θετικά. Στα διαλείμματα κανένας δεν τον πλησίαζε και τον κορόιδευαν, «γύφτο».

 Ο Γιώργος όμως τον έβλεπε να κάθεται συνέχεια μόνος του και τον λυπόταν. Δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του. Δεν μιλούσε όμως στο σχολείο γιατί δεν ήθελε να ξεχωρίσει από την παρέα του.

Μία μέρα την ώρα που σχόλασαν από το σχολείο είδε τον Ζαφείρη πάλι μόνο του να φεύγει χωρίς παρέα. Τότε τον ρώτησε αν ήθελε να πάει το απόγευμα στο σπίτι του να διαβάσουν μαζί μαθηματικά. Ο Ζαφείρης δέχτηκε μα χαρά.

Όταν πήγε στο σπίτι είπε στη μητέρα του ότι περιμένει ένα καινούριο φίλο του να διαβάσουν μαζί. Όταν τον ρώτησε ποιος είναι ο φίλος του και ο Γιώργος της είπε ότι είναι ο Ζαφείρης και είναι Ρομά. Η μητέρα του είπε πως δεν βάζει γύφτους μέσα στο σπίτι της γιατί είναι βρώμικοι και κλέβουν. Και του ζήτησε να μην ξανακάνει παρέα με αυτό το παιδί γιατί μπορεί να μπλέξει. Έτσι ο Γιώργος αναγκάστηκε να πάρει τηλέφωνο τον Ζαφείρη και να του πει ότι τελικά δεν θα μπορέσουν να διαβάσουν μαζί.

Ο Γιώργος τις επόμενες μέρες δεν μιλούσε τον Ζαφείρη στο σχολείο παρόλο που στεναχωριόταν πολύ που τον έβλεπε πάλι μόνο του. Κάποια μέρα ο Ζαφείρης δεν ξαναήρθε σχολείο. Όταν ο Γιώργος ρώτησε την καθηγήτριά του που ήταν ο Ζαφείρης, του είπε ότι σταμάτησε το σχολείο. Ο Γιώργος μόλις το άκουσε κατάλαβε τους λόγους που ο Ζαφείρης σταμάτησε το σχολείο και ένιωσε απαίσια που και αυτός συνέβαλε με την απάθειά του στο να γίνει αυτό.

Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να μην μένει απαθής όταν βλέπει τέτοιες περιπτώσεις ρατσισμού και ζήτησε από την καθηγήτριά του και τελικά οργάνωσαν μία εκδήλωση με όλους τους μαθητές και τους γονείς τους για να μιλήσουν για τον ρατσισμό.

 

                     

                            ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ from RODIANI

                 ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ

Μία παρουσίαση για τον ρατσισμό βασισμένη στην παραβολή της Τελικής Κρίσης.

 

                    

ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ " ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Ή ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ" from RODIANI

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

        Στα πλαίσια της βιωματικής δράσης: Χριστιανισμός ή ρατσισμός, που πραγματοποιεί το τμήμα Β2 του Γυμνασίου Καπνοχωρίου, πραγματοποιήθηκαν διάφορες δραστηριότητες με στόχο την ενημέρωσή των μαθητών για την έκταση, τις εκφάνσεις και τους τρόπους αντιμετώπισής του φαινομένου ιδιαίτερα μέσα από την χριστιανική θεώρηση. Επιχειρήθηκε η ανίχνευση του όρου «πλησίον» στα κείμενα της χριστιανικής γραμματολογίας και της στάσης του κάθε γνήσιου χριστιανού απέναντι σε ανθρώπους που θεωρούνται είτε «ξένοι» είτε διαφορετικοί μέσα στο ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι.

      Μετά την ολοκλήρωση της ανίχνευσης των παραπάνω όρων επιχειρήθηκε η έκφραση των εννοιών, ιδεών αλλά και αισθημάτων που γεννήθηκαν μέσα από αυτή την διαλεκτική διερεύνηση. Επιλέχθηκε η εικαστική τους έκφραση μέσα από ζωγραφικούς πίνακες που θα απεικόνιζαν μία σκηνή της πολύ γνωστής παραβολής από την Κ.Δ. του «σπλαχνικού Σαμαρείτη», η οποία αποτελεί και τμήμα της διδακτέας ύλης των Θρησκευτικών της Β΄ Τάξης του Γυμνασίου.

     Όπως θα δείτε το θέμα που απεικονίζουν όλοι οι πίνακες είναι ίδιο. Διαφέρει μόνο η χρωματική του απόδοση από τους μαθητές.  Αυτός ο τρόπος έκφρασης του θέματος επιλέχθηκε σκόπιμα γιατί θέλαμε με τα παιδιά να εκφράσουμε και να τονίσουμε εντονότερα το στίγμα της χριστιανικής διδασκαλίας για την έννοια του πλησίον.  Οι πίνακες έχουν διαφορετικά χρώματα, διαφορετική κατασκευή και προέλευση καθώς και διαφορετική απόδοση, καθώς σε άλλους τα χρώματα μένουν στις γραμμές ενώ σε άλλους ξεφεύγουν λίγο από αυτές. Η ουσία όμως είναι ότι όλοι έχουν το ίδιο ακριβώς θέμα. Ο συμβολισμός είναι προφανής: μπορεί να διαφέρουμε εξωτερικά σωματικά, κοινωνικά ή εθνικά, όμως όλοι αυτοί οι «χρωματισμοί» μας δεν αναιρούν την ουσία της ύπαρξής μας. Και η ουσία είναι ότι είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μα και τόσο ίδιοι, απλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ.    

 Γι ΄ αυτό και σε αυτούς τους πίνακες δεν παίζουν πλέον ρόλο τα πρόσωπα και τα χαρακτηριστικά τους αλλά μόνο οι πράξεις που επιτελούν και που βεβαιώνουν την σημασία της ύπαρξής τους. Επηρεασμένοι από τα εικαστικά ρεύματα όπως τον κυβισμό στην απόδοση των μορφών με γεωμετρικά σχήματα και την  ποπ αρτ αντίληψη στην απόδοση των χρωμάτων προσπαθήσαμε να  εκφράσουμε ένα παραδοσιακό αλλά βαθιά διαχρονικό θέμα του Χριστιανισμού με πιο σύγχρονα εικαστικά μέσα.    Συνδυάζοντας λοιπόν αυτό το παραδοσιακό θρησκευτικό θέμα με πιο σύγχρονες τάσεις  των εικαστικών τεχνών θέλαμε ακριβώς να τονίσουμε ότι το μήνυμα της ανιδιοτελούς και χωρίς διαχωριστικές γραμμές αγάπης της «εν Χριστώ αληθείας» είναι απόλυτα διαχρονικό και αξεπέραστο  για την ζωή και των σύγχρονων  ανθρώπων. Εύλογα λοιπόν δώσαμε στην έκθεσης μας τον τίτλο: ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

 

ΑΡΧΑΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ :ΕΝΟΤΗΤΑ 8

ΚΕΙΜΕΝΟ 8-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Λέγεται λοιπόν ότι στη Σικελία(αν και μοιάζει πιο πολύ με μύθο αλλά θα είναι κατάλληλο να το ακούσουν τώρα όλοι οι νεώτεροι) ξεχύθηκε από την Αίτνα ποτάμι λάβας και λένε ότι αυτό κυλούσε και προς την υπόλοιπη περιοχή και κυρίως προς κάποια πόλη από αυτές που κατοικούνταν εκεί.(Λένε λοιπόν ότι άλλοι όρμησαν να φύγουν επιδιώκοντας τη σωτηρία τους, ένας όμως από τους νεώτερους, επειδή έβλεπε ότι ο πατέρας του ήταν πολύ ηλικιωμένος και δεν μπορούσε να φύγει αλλά είχε παγιδευτεί μέσα στη φωτιά, αφού τον πήρε στους ώμους του τον μετέφερε. Επειδή όμως προστέθηκε αυτό ,νομίζω το βάρος παγιδεύτηκε και ο ίδιος. Από αυτό το γεγονός λοιπόν αξίζει να παρατηρήσουμε ότι ο θεός ευνοεί τους ενάρετους ανθρώπους. Γιατί λέγεται ότι η φωτιά κύλησε ολόγυρα και περικύκλωσε το μέρος εκείνο και ότι σώθηκαν μόνο αυτοί από τους οποίους η περιοχή ακόμα και σήμερα αποκαλείται τόπος των ευσεβών, αυτοί όμως που έφυγαν γρήγορα και εγκατέλειψαν τους γονείς τους (λέγεται ότι )όλοι χάθηκαν.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

1)Γιατί ο νέος δεν έφυγε μαζί με τους άλλους κατοίκους από την πόλη τους;

2)Για ποιο λόγο τον βοήθησαν οι θεοί και με ποιο τρόπο τον έσωσαν;

3)Τι έπαθαν όσοι εγκατέλειψαν τους γονείς τους;

ΑΡΧΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Ακούω- ήκουον- ακούσομαι –ήκουσα- ακήκοα- ακηκόειν

Ορω- εώρων -όψομαι –ειδον- εώρακα- εωράκειν

Φέρω- έφερον- οίσω- ήνεγκον- ενήνοχα -ενηνόχειν

Παθητικοί χρόνοι

Λαμβάνομαι- ληφθήσομαι -ελήφθην

Λέγομαι- ρηθήσομαι- ερρήθην

Λείπομαι- λειφθήσομαι- ελείφθην.

                   ΣΤΟΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

8 ΜΑΡΤΗ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΠΟΣΟ  ΠΟΛΥ  Σ'  ΑΓΑΠΗΣΑ -  ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΪΖΗ

 

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις
καλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.
Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά.
Τα χέρια μου δεν έδεσα τριγύρω στο λαιμό σου.
Δεν έσταξε απ’ τα μάτια μου το δάκρυ μου θολό.
Κουνούσα το μαντίλι μου αλαφρά στο μισεμό σου
και σιωπηλά σου ευχότανε η ψυχή μου στο καλό.
Δεν είδες το τρεμούλιασμα των κουρασμένων μου ώμων.
Δε μάντεψες τη θύελλα που εκλειούσα στην ψυχή.
Μήτε πως ήμουν σύντροφος των μακρινών σου δρόμων
κι όλη μου η σκέψη ανέκφραστη σ’ άγγιζε προσευχή.
Κι αν ήρθαν μέρες πένθιμες και νύχτες θολωμένες,
που η μοναξιά με τρόμαζε και μου 'παιρνε το νου,
τώρα κρατώ στη θύμηση στιγμές ευτυχισμένες
κάποιου καιρού αλησμόνητου ωραίου κι αληθινού.
Κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
ω εσύ, του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή,
αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου 'δωσες αξίζουν μια ζωή

                       

                            
                            500 Years of Female Portraits in Western Art from Philip Scott Johnson on Vimeo.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ :ΕΝΟΤΗΤΑ 5

               

                  Ασκήσεις στις τελικές και αιτιολογικές προτάσεις

•         Παραιτήθηκε από τη δουλειά, επειδή δεν τον πλήρωναν.

•        Πρέπει να διαβάσεις περισσότερο για να πετύχεις στις εξετάσεις.

•         Έπρεπε να τον τιμωρήσει να μην το ξανακάνει.

•        Καθώς είχε σκοτεινιάσει και ο καιρός ήταν άσχημος, αποφασίσαμε να 
  διανυκτερεύσουμε στο κοντινότερο ξενοδοχείο.

•        Είναι πολύ ευχαριστημένος που μπόρεσε να φτάσει ως εδώ.

•         Δεν τον ρώτησα γιατί άργησε, επειδή τον είδα θυμωμένο.

•         Πρέπει να φύγουμε τώρα γιατί δε θα είμαστε στο ραντεβού στην ώρα μας.

•         Λυπάμαι που απέτυχες στις εξετάσεις.

•         Δεν ξέρω γιατί θέλει να φύγει.

•        Πήγα να φέρω το βιβλίο σου.

•         Πήγαινε στο θείο σου να του πεις να έρθει.

•         Ήρθα να δουλέψω και όχι να κάθομαι.                               Δουλεύω προσεκτικά!

    Στογιάννη Ευαγγελία    ,φιλόλογος